Forum
Aktif konular
Üyeler
Kurallar
Arama
Engelli Bir İnsana Nasıl Davranmalıyız. Engelli Bir İnsana Nasıl Davranmalıyız.
-
bu konuyu açma ihtiyacı duyan ve bu konuda daha fazla duyarlı olmamızı sağlayan arkadaşlarımızın karşısında secdeye eğilerek onlara teşekür ediyorum
-
http://www.engelliler.biz/forum/yasama-dair-ani-dusunce-ve-duygularimiz/
-
ptchicko bunu yazdı:
-----------------------------
Arkadaşlar bende aranıza yeni katıldım, lk mesajımı öncelikle bu konu üzerine yazmamın sebebini açıklayayım;
Ben engellilerle çalışan bir fizyoterapistiim ve son 10 senemi zihinsel, otistik ve bedensel engelli bireylerle bir arada geçirdim. He zaman bana söylenen "çok zor bir alanda çalıştığımız" olmuştur. İnanın zor olan engellilerle çalışmak değil de, bürokrasi ile uğraşmaktır. Bir kaç gün kurumdan ayrı kalsam bir parçam eksikmiş gibi geliyor. Kurum içinde çocuklarla bir arada olduğunuzda kin yok, nefret yok, kıskançlık yok... Kurumdan dışarı çıktığımızda tüm dünya üstüme geliyormuş gibi geliyor. Neyse...
Aslında bu konuda bayarbatuhan genel olarak temel konuları paylaşmış. İlk okuduğumda benimde aklımda olan soru işareti (elini uzatarak selamlamak) kısmını sonrasında son derece açıklayıcı olarak cevaplamış. Temas ederek ilişkiye geçmek tüm insanlar için hoş gelen bir yaklaşımdır. Bir de yüz yüze gelmek, yani çocuksa veya tekerlekli sandalye de oturan bedensel engelli birey için hafiften dizlerimizi kırarak -onun seviyesine inerek- onu muhatap almak işin çözümüdür. Size bu arada özel eğitimin anahtarı olduğunu düşündüğüm davranışı da anlatmış oluyorum. Karşınızdaki birey engelli olsun olmasın, göz temasını sağlamak ilk adım olmalıdır. Ten teması da eklenince, makul ses tonu ile konuşmak ve en önemlisi dinlemek tüm insan ilişkilerinde esastır. Bu, engellilere yaklaşımda da, çocuklarla ilişki kurmada da, normal(?) insanlarla ilişkiye geçmede de aynıdır.
İşin özü herkesin sizi anlamasını beklemek değil, kendinizi anlatmanın yollarını anlamaktır.
-----------------------------
hocam nerde çalışıyosun acaba ?? benimde fiziksel engelli bi kardeşim var onun için sordum (: -
Çok basit şeyler aslında ama ne kadar da önemliler.
-
Ephesus bunu yazdı:
-----------------------------
Çok basit şeyler aslında ama ne kadar da önemliler.
-----------------------------haklısın hocam gerçekten önemsenmesi gereken şeyler
-
jandark06 bunu yazdı:
-----------------------------ptchicko bunu yazdı:
-----------------------------
Arkadaşlar bende aranıza yeni katıldım, lk mesajımı öncelikle bu konu üzerine yazmamın sebebini açıklayayım;
Ben engellilerle çalışan bir fizyoterapistiim ve son 10 senemi zihinsel, otistik ve bedensel engelli bireylerle bir arada geçirdim. He zaman bana söylenen "çok zor bir alanda çalıştığımız" olmuştur. İnanın zor olan engellilerle çalışmak değil de, bürokrasi ile uğraşmaktır. Bir kaç gün kurumdan ayrı kalsam bir parçam eksikmiş gibi geliyor. Kurum içinde çocuklarla bir arada olduğunuzda kin yok, nefret yok, kıskançlık yok... Kurumdan dışarı çıktığımızda tüm dünya üstüme geliyormuş gibi geliyor. Neyse...
Aslında bu konuda bayarbatuhan genel olarak temel konuları paylaşmış. İlk okuduğumda benimde aklımda olan soru işareti (elini uzatarak selamlamak) kısmını sonrasında son derece açıklayıcı olarak cevaplamış. Temas ederek ilişkiye geçmek tüm insanlar için hoş gelen bir yaklaşımdır. Bir de yüz yüze gelmek, yani çocuksa veya tekerlekli sandalye de oturan bedensel engelli birey için hafiften dizlerimizi kırarak -onun seviyesine inerek- onu muhatap almak işin çözümüdür. Size bu arada özel eğitimin anahtarı olduğunu düşündüğüm davranışı da anlatmış oluyorum. Karşınızdaki birey engelli olsun olmasın, göz temasını sağlamak ilk adım olmalıdır. Ten teması da eklenince, makul ses tonu ile konuşmak ve en önemlisi dinlemek tüm insan ilişkilerinde esastır. Bu, engellilere yaklaşımda da, çocuklarla ilişki kurmada da, normal(?) insanlarla ilişkiye geçmede de aynıdır.
İşin özü herkesin sizi anlamasını beklemek değil, kendinizi anlatmanın yollarını anlamaktır.
-----------------------------
hocam nerde çalışıyosun acaba ?? benimde fiziksel engelli bi kardeşim var onun için sordum (:
-----------------------------Kusura bakma anca gördüm mesajı,
Ben Balıkesir - Edremit'teyim. Buralardaysanız beklerim değilseniz de yardımcı olabileceğim herhani bir şey varsa her daim hazırım.
-
askerden önce avcılarda bi engelli ile tanışmıştım. kafadan aşağısı gelişmemişti. kafadan aşağısı çocuk kalmış boyu kolum kadar kafası bedeninden büyük.. gelde acıma. acımaktan ötürü değilde kızla kanki olduk, hep ben ona o bana gelirdi. getiriyordu ailesi. kanım kaynadı kıza. iyi vakit geçirdik, kızla dertleştim sorunlarını dinledim beraber eğlendik. normal değil acınası bir durumu olsada diğer kendini normal sayan insanlara hitaben o durumdaki kız gerçekten mükemmel biriydi. mutluluğu hakediyordu ama tabiki bir yere kadar. herkes arkadaş olmuyor böyleleriyle. kimisi gururuna yediremiyor, kimisi dışarı bile çıkarmaktan aciz. a.koyim hayat işte, düşünmezler kendi başlarına gelse ne yapacaklarını..
tebrik ederim. çok güzel bi konuya değinmişsin. alnından öpüyorum mürid kardeşim :F -
Güzel konu olmuş. Sekreterimin kardeşi fiziksel engelli , dün geldiler ve patron sanki gerizekalıyla konuşuyormuş gibi konuştu. Çocuğun gözlerinde acıma duygusunu hissettim. Ancak kendisine değil bizim patrona ! Bu tarz konular yayılırsa insanlar daha da bilinçlenebilir , teşekkürler .
Kısayol
Şikayet
Özel Mesaj
Alıntı yap
Cevapla