Forum
Aktif konular
Üyeler
Kurallar
Arama
Erken Dönemde Çocuk Eğitimi Üzerine Erken Dönemde Çocuk Eğitimi Üzerine
-
Merhaba müridler. Uzun zamandır bu tarz bi konu açmak istiyordum. Okulda öğrendiklerim ve 1 yıllık öğretmenlik tecrübesinden sonra açayım dedim. Karşılıklı fikir alışverişi yapacağımız sohbet havasında bir konu olmasını temenni ediyorum.
-Çocukları kısıtlamayın, aksine soru sormaya teşvik edin.
Öncelikle ailelerde gözlemlediğim genel problem çocukların hareket alanlarının çok kısıtlanmış olduğuydu. İlk veli toplantısında bu konuda yardım isteyen veliler vardı. Çocuklarının çok hareketli olduğunu bunun önüne geçmemi istediklerini söyleyen hatırı sayılır bir kitle vardı. Burada kaçırdığımız nokta çocukların öğrenmeye belki de en açık oldukları bu dönemi onları kısıtlayarak çocukların gelişimini engelleyeceğimiz. Özellikle 3-7 yaş arası çocuk dil gelişimi ile birlikte her şeyi merak eder duruma geliyor. Gördüğü her şeyi sormak ister çünkü öğrenmeye açtır. Birkaç öğrencimde mevcut olan suskunluk ve pasifliği kırmak epey zorlu oldu. Okulda diğer öğretmenler genel itibari ile benim sınıfı gözlüyordu. Ayrı ayrı zamanlarda sitem eder gibi sınıfın çok yaramaz olduğundan şikayet etmek istediler ama taviz vermedim. Çünkü çocuğu bu dönemde kısıtlarsak gelecek adına sınıfta oturan, pasif şekilde sadece verilen bilgiyi alan, araştırmayan, sorgulamayan bireyler yetişecektir. Çocuk soru sorup cevap aldıkça daha fazla öğrenme isteği ile geliyor ki hasretini çektiğimiz nesil bu değil miydi ?
-Çocuk deyip geçiştirmeyin, kapasitelerinin farkına varın.
Bir diğer problem çocuklara genelde küçük yaşlarda tabiri caiz ise “evcil hayvan” muamelesi yapmamız. Çocuğun sorduğu sorulara net cevaplar verin geçiştirmeyin. Bu yıl daha iyi anladım ki gerçekten büyük potansiyelleri var. Onlara ne kadar samimi ve gerçekçi cevap versem aramızdaki bağ daha da güçlendi. Çocuk toplumun onu birey olarak gördüğünü algıladıkça kendine güveni artıyor. Ancak bu konuda sorumluluğun büyük kısmı anne ve babaya düşüyor. Çünkü çocuğun her davranışı, her hareketi kendini ebeveynlerine kabul ettirme üzerine ilerliyor. Anne-baba ilgisiz oldukça çocuk kendini değersiz görüp toplum içinde soyutlanıyor.
-Başarı duygusunu çocuklara tattırın.
Çocuklar bir iş yapmak istediklerinde kısıtlamaya çalışmayın. Bırakın denesin emek sarf etsin. Çünkü bunu başardığını gördüğünde önüne çıkacak olan diğer problemlere cesaretle yaklaşabilir. Bir kez yapamayacağını düşündüğünde tekrardan bir işe başlaması gerçekten zor oluyor. Örneğin sürekli montunu giydirmeye çalışmayın. Gerekli motor gelişimi sağladığını gözlemlediğinizde bunu kendisinin yapmasına olanak tanıyın. Gerekli yerlerde dönütler vererek rehberlik edin. Ancak dur sen beceremezsin ben yapayım demeyin. Çünkü çocuk bu durumu genelleyip hiçbir işi yapamam hepsini anne-babamın yapması gerekir duygusuna kapılır. Ayakkabısını giymeyi denemez sizin giydirmenizi bekler vs.
-Yaşıtlarıyla kaynaşmasına olanak sağlayın.
Özellikle günümüzde artık çocuklar evde kapalı kutu şeklinde büyümeye başladı. Küçük yaşlarda kendi akranlarıyla oyun oynama fırsatları pek olmuyor. Bu çocukların asosyal olmasına neden olan problemlerin başında geliyor. 2 öğrencimde gördüğüm kadarıyla böyle kapalı şekilde büyüyen çocuklar akran ortamına girdiklerinde onlara dahil olamıyorlar. Oyunlarda uzaktan izlemeyi tercih ediyorlar. Bu nedenle ebeveynlere bağımlı hale gelen bireyler yetişiyor. Bunu xx kavramı ile karıştırmamak lazım. Gelişime paralel olarak çocukların belli bir döneme kadar zaten toplu olarak koordine olarak oyun oynamaları, hareket etmeleri beklenemez. Burada bahsettiğim çocuğun akranlarıyla diyalog kurmada zorluk çekmesi ve bundan kaçınması.
-Çocuk yaparak/yaşayarak öğrenir.
Çocuklara bir şeyi anlatarak öğretmek yerine bunları yapacağı, deneyebileceği ortamlar sağlamak gerekir. Örnek vermek gerekirse çocuğa “kırmızı ve sarı rengin karışımı ile turuncu elde edilir.” demek yerine su dolu 2 bardağın birine kırmızı diğerine sarı boya ekledikten sonra çocuğun bunu karıştırmasını sağlayarak ortaya çıkanı gözlemlemesini sağlamak kalıcı öğrenme sağlar.
-Cinsiyete önem gösterin.
Gelişim dönemleri cinsiyete göre farklılık gösterdiği için bunun bilincinde olmak gerekiyor. Örneğin 5 yaşındaki bir erkek çocuk daha çok büyük kas etkinliklerini sever. Yani hoplamayı zıplamayı boya yapmaya tercih eder. Kız çocukları ise küçük kaslarını kullanabilecekleri etkinlikleri severler. Bunun bilincinde olup ona göre hareket etmek gerekir. Tabi ki bireysel farklılıklar olabilir ki bu zaten modern eğitim sisteminin temelini oluşturuyor.
-Çocuklar ailelerinin kopyalarıdır.
Aslında biraz tuhaf olabilir bu tabir ama açıklamak gerekirse çocuklar hayatlarında model olarak ilk olarak anne ve babalarını görür. Erkek çocukların babayı, kız çocukların ise anneyi örnek alması cinsiyetten kaynaklıdır. Burada Elektra ve Oedipus komplekslerinden bahsetmiyorum tabi ki. Erkek çocuk aile içinde babayı şiddete yatkın gördüğünde buna doğru evrilir. 1 öğrencimde bu problemi çok ağır şekilde yaşadım ve ne yazık ki belli bir seviyeye kadar düşerebildim ortadan kaldıramadım. Bunun sebebi ise ailenin davranışını yanlış olarak görmemesi idi.
-Her istediklerini kayıtsız şartsız yerine getirmeyin.
Çocukları ihtiyaçlarından mahrum bırakma gibi bir şeyi zaten savunmuyorum. Ancak çocukların her isteği yerine geldiğinde hem şımarık bireyler olarak yetişiyorlar hem de hayatta herhangi bir isteği için mücadele etmesi gerektiğini kavrayamıyor. Hal böyle olunca ilerleyen zamanlarda istekleri karşılıksız kaldığında büyük bir boşluk içine düşüp ne yapacaklarını şaşırıyorlar. Küçük yaşlarda bu ağlama/huysuzluk olarak baş gösterse de ileriki yıllarda pasif bireyler olmasına neden oluyor.
--------
genel hatları ile konulara değindim. çok fazla kavram ve kuramlara girmedim. zaten malum nette kolayca ulaşılabilecek zibilyon kaynak var o tarz. aklımda olan çok fazla göze batan şeyleri yazdım. ilerleyen zamanlarda öğrenme üzerine daha detaylı yazılar yazmayı düşünüyorum bakalım kısmet artık. bu arada imla ve anlatım tarzı olarak iş görür umarım. her zaman yazı yazmayı pek becerememişimdir.
-
Güzel yazı tşkler kreyzi
-
Veysel gayet güzel olmuş ellerine sağlık devamını bekliyoruz :)
-
Tebrik ediyorum cok gerekli tabi ders alan için
-
Tesekurler yararlı bir yazi...
-
Ellerine saglik ilgiyle okudum :)) bi tek cinsiyete onem verme kismina katilmiyorum :3
-
Bazi noktalari not aliyorum, veli toplantisinda kullanirim. :) musait olunca da yazarim
-
izzmarit bunu yazdı
Ellerine saglik ilgiyle okudum :)) bi tek cinsiyete onem verme kismina katilmiyorum :3
niye ya cinsiyet ayrımcılığı yapmadım sadece gelişim dönemleri farklı bunu belirtmeye çalıştım :F
sana ve diğer arkadaşlara iyi dilekleri için teşekkür ederim ayrıca ^^
-
Kreyzi bunu yazdıizzmarit bunu yazdı
Ellerine saglik ilgiyle okudum :)) bi tek cinsiyete onem verme kismina katilmiyorum :3
niye ya cinsiyet ayrımcılığı yapmadım sadece gelişim dönemleri farklı bunu belirtmeye çalıştım :F
sana ve diğer arkadaşlara iyi dilekleri için teşekkür ederim ayrıca ^^
Yok yok ayrimcilik yapmadiginin farkindayim. Kisisel gorus aslinda. Kizlarin odasini pembeye erkeklerinkini maviye boyamaya, kizlara barbie erkeklere oyuncak silah almaya, kizlari evde oturmali az rekabetli seylere erkekleri kosturmali bol rekabetli seylere tesvik etmeye, cinsiyet rollerinin dayatilmasina vb karsiyim da.
Kısayol
Şikayet
Özel Mesaj
Alıntı yap
okul öncesi çocuk eğitimi erken dönemde çocuk erken çocukluk eğitimi
Cevapla