Hilal İle Yıldız
-
Bir gün yıldız demiş ki, gökyüzünde hilâle,
“Bunca gezegen varken, sana sevdalanmışım.
Asırlardır uzakta durmak yeter, gel hele,
Artık vuslat günüdür, aşkın ile yanmışım.”
“Böyle benzersiz bir aşk, böyle bir kara sevda,
Kâinat var olalı görülmemiş dünyada.
Şahit olsun, toprağın altındaki şühedâ,
Yapmacık falan değil, yürekten bağlanmışım.”
Kavuşmuş sevgililer, adları BAYRAK olmuş,
Ona renk vermek için yiğitler toprak olmuş.
Bir tarafı kırmızı, diğer yanı ak olmuş,
Demiş; “Dökülen yeter, artık kana kanmışım.”
“Analar yavrusunu kurban vermiş yurduna,
Yine de hiç dinmemiş tipi, boran, fırtına.
Törenlerde örtmüşler şehidin tabutuna,
Onlar için dökülen yaşlarla ıslanmışım.”
“Bir yandan sokakları benimle süsleyenler,
Diğer yandan sinsice bana kin besleyenler…
Ve hatta gökyüzünden indirmek isteyenler..
Bir millet sayesinde orda dalgalanmışım.”
Adı YÜCE TÜRK olan o emsalsiz millete,
Sembol oldum, o günden bu güne hürriyete.
“Tanrı zeevvaal vermesin Bayrağa ve Devlete”
Diyen ERBABİ’lere her zaman inanmışım.” -
Emeğine sağlık, gece gece ilaç gibi geldi.