Nasıl Bireysel Davranışlar Sergilenebilir?
-
Merhaba arkadaşlar,
Ben bu aralar biraz sıkıntı yaşıyorum psikolojik olarak, biraz tahlil yaptım ve sorunun toplumsal bakış açısından kaynaklandığına kanaat
getirdim. Yani ben hayatı kendim için değil de başkaları için yaşıyorum, başkaları olmazsa benim yaptığımın bir anlamı kalmıyor bana göre o
yüzden bir şeyler yapmak için başkalarına ihtiyaç duyuyorum.
Sorum biraz saçma olabilir ama ben kendimi bildim bileli hep paylaşmayı öğrendim, bende az olsa dahi her şeyimi gözümü kırpmadan
başkasına verebilecek şekilde büyütüldüm, enayi konumuna düşürülsem de bu huyumdan vazgeçemiyorum. Ama anlıyorum ki bu bana aşırı
zarar veriyor. O yüzden bundan kurtulmam gerek ya da asgari seviyeye indirmem gerek. Kendi işimle 5 dk uğraşmazken başkasının işi
olduğunda günlerimi harcayabiliyorum, hiç mantıklı gelmiyor bu, tamam iyi bir insan başkalarına yardım etmeli ama bendeki aşırıya çıkmış
hali...
Bir arkadaş özelden kitap tavsiye etmişti Hayatın Kaynağı (http://www.kitapyurdu.com/kitap/default.asp?id=67967 ) bunla birlikte iki kitap daha
sipariş verdim ama sağolsun kitapyurdu 5 gün süre verdi temin edilmesi için sanki mars'tan topluyorlar kitaplar.. O zamana kadar bi şeyler
bulsam okusam iyi olur.. Yurtdışında insanlar çok bireysel, her şeyde çıkarlarını ön planda tutuyorlar, anne oğlunu kolayca feda edebiliyor,
ya da arkadaşın annesi kızından kira alıyordu, restoranda baba ile oğul ayrı ayrı hesaplarını ödeyebiliyordu.. biraz kültürel bir şey tabii bu
ama içimizde bireyselliği ön planda olan arkadaşlar nasıl böyle bir yapıdalar, bende biraz sosyalistlik de var aslında (özellikle eskiden tkp
nin eylemlerine katılıyordum v.s. ) :) ama eştlikten çok adil olmak önemli o yüzden biraz kendimi değiştirmem gerekli
bu konuda neler yapabilirm, psikiyatr a mı gitsem kitapla mı olur bu yoksa insanlardan nefret mi etmeliyim ya da neler yapılbilir ?
teşekkürler
-
Hacı sağlam bi kazık ye kendine gelirsin, gerek yok psikiyatra falan. Ayrıca baslık bu kadar kotu olabilir :))
edit: Başlık düzeldi
dbcooper tarafından 02/Haz/13 23:46 tarihinde düzenlenmiştir -
başlığı bi şey yapacaktım sonra vazgeçtim ama arada kelime silmişim :)
kazık yedim hocam, söylemek istemiyorum, bana kazık atanın atacağını bile bile yedim :) yani onu onun kötülüğüne bırakıyorum, bana zararı en
fazla maddi olur diyor ve geçiyorum, bu tarz şeyleri kafama takamıyorum, kinde duymuyorum :)
-
unbalanced bunu yazdı
başlığı bi şey yapacaktım sonra vazgeçtim ama arada kelime silmişim :)
kazık yedim hocam, söylemek istemiyorum, bana kazık atanın atacağını bile bile yedim :) yani onu onun kötülüğüne bırakıyorum, bana zararı en
fazla maddi olur diyor ve geçiyorum, bu tarz şeyleri kafama takamıyorum, kinde duymuyorum :)
Hacı, şimdi şöyle soyleyeyim, başkasının işi için daha fazla ugrasma kısmı bende de var. Ne bileyim bence biraz abartıyor olabilirsin. Çok sorun oldugunu sanmıyorum, herkeste biraz var bizim insanımızın yapısı bu zaten hacı. Başkasının evinde kalmak istemeyiz, ama misafiri kendi evinde gibi hissettirmeye çalışırız. Ya da, kendimiz için ders çalışmayız, ama birini ders çalıştırabilmek için çalışırız. Herkes zaten kendinden çok dışarıya yardım ediyor buralarda.. Bizim kültürümüz bu biraz.
-
hocam bendeki aşırı ama, sadece o değil, yani ben kendi işimi yapmıyorum hevesim gelmiyor, ama başka birine yardım etsem oooo o işi çözmem
gerekiyor ama kendi işimi umursamıyrum, bu da çalışma hayatıma etki ediyor. yani çok planım projem var ama hiç birini yapamıyorum. bilgi sıkıntım
yok sadece azmim,hevesim isteğim yok. o yüzden bu işleri ön planda tutmam lazım ama buna bile basiretim yok, neden yapayım ki diyorum :S
-
unbalanced bunu yazdı
başlığı bi şey yapacaktım sonra vazgeçtim ama arada kelime silmişim :)
kazık yedim hocam, söylemek istemiyorum, bana kazık atanın atacağını bile bile yedim :) yani onu onun kötülüğüne bırakıyorum, bana zararı en
fazla maddi olur diyor ve geçiyorum, bu tarz şeyleri kafama takamıyorum, kinde duymuyorum :)
Bana da oldu kaç sefer bir noktadan sonra 3 katmanlı güven yapısına geçiyosun;
Güvenmediklerin
Güvendiklerin
Askıya aldığın opsiyonel güven
------------
Ha bunu da nasıl düzene koyarsın, kendi kendini sorgulayarak okuyarak yeni insanlarla tanışarak başka şansın yok.
-
bana o for dongusunu tw den anlattigindan beridir sana minnettarim. bence bireysel olma senin gibisi cok zor bulunur kardesim.
-
artık yeni insanlar da tanımak istemiyorum ne bileyim karşımda çıkarcı insanlar gördükçe ben de soğuyorum.. valla bilmiyorum ne yapacağım ne
edeceğim çok sıkıldım kafamdakileri bir türlü yapamıyorm, odaklanamıyorm,gereksiz görüyorum kendi işimi..
@zeybekustasi, hocam bak kendini düşünüyorsn mesela kendine göre yoruyorsun işte ben bunu yapamam. yani hayatım boyunca bi
hocanın yakasına yapışıp da bana bunu anlat demedim kendim öğrendim ama başkasına öğretmek için çok uğraştım. çok ders verdim gerçek
hayatta da ama bi karşılığı yoktu. elbette insan insana yardım eder ama normal limit 20 ise bende limit yok. biri bana yardım mesajı atınca ya da
yapabileceğim bi şey görünce kendimi sorumlu hissediyorum, benim ona yardım edeceğimi düşünüp mesaj atmış, o zaman ona borçlandım diyorum
ve bu bir zorunluluk haline geliyor.. dengelemeliyim yoksa şuanki gibi altından kalkamıyorum
unbalanced tarafından 03/Haz/13 00:12 tarihinde düzenlenmiştir -
Herkese hak ettiği değeri ver hocam
-
unbalanced bunu yazdı
artık yeni insanlar da tanımak istemiyorum ne bileyim karşımda çıkarcı insanlar gördükçe ben de soğuyorum.. valla bilmiyorum ne yapacağım ne
edeceğim çok sıkıldım kafamdakileri bir türlü yapamıyorm, odaklanamıyorm,gereksiz görüyorum kendi işimi..
@zeybekustasi, hocam bak kendini düşünüyorsn mesela kendine göre yoruyorsun işte ben bunu yapamam. yani hayatım boyunca bi
hocanın yakasına yapışıp da bana bunu anlat demedim kendim öğrendim ama başkasına öğretmek için çok uğraştım. çok ders verdim gerçek
hayatta da ama bi karşılığı yoktu. elbette insan insana yardım eder ama normal limit 20 ise bende limit yok. biri bana yardım mesajı atınca ya da
yapabileceğim bi şey görünce kendimi sorumlu hissediyorum, benim ona yardım edeceğimi düşünüp mesaj atmış, o zaman ona borçlandım diyorum
ve bu bir zorunluluk haline geliyor.. dengelemeliyim yoksa şuanki gibi altından kalkamıyorum
postlardan okudugum kadariyla bunu zor yoldan ögreneceksin hocam,
arkadadında dedigi gibi herkese ederi "degeri" kadar "zaman" ayıracaksın: ne kadar ekmek o kadar köfte ;)
dindarınada ateistinede böyle bende, ögrendim ama çok acı oldu.
sanada derin selamlarımı sunarım. -
hacı taksime çık bak nasıl bireysel davranış sergilion canını kurtarmak için :)))