Şeref Ve Cesaret
-
bu filmi her izlediğide biraz daha duygulanırım eskiden insanlar onurları ve dostları için gözlerini dahi kırpmadan canlarını feda edebiliyorlardı hatta onursuz bir itamla karşılaştıklarında kendi canlarına kıya biliyorlardı. ben cocuklugumu 80 li yıllarda yaşadım o zamanlar saflık bu kadar bozulmamıştı ve biz sadece delikanlılığa özenirdik . şeref için yaşanılacağını vatanı namus olarak kabulleneceğini öğrenirdik . bizim için sözler çok önemli idi sözler namustu bir çırpıda ağızdan çıkmıyordu ölümüne yeminleri biz çocukluk yıllarımızda öğrenmiştik hatta arkadaşlar için kanımızın dahi dökülebileceğini göze alırdık . ben o yılları ve o ortamları seviyordum bir nevi osamanlının son kabadayıları hissederdik kendimizi ve delikanlı olarak sayardık dostlarımızı biz bir kadının bacagını görünce utanırdık bakmamaya çalışırdık düşene yerdım etmek isterdik sır tutardık aşkımızıda delikanlıca yaşardık güzel yıllardı o seneler şimdi ise bakıyorum yeni nesile hatta akranlarımıza tüm bu şeyler unutulmuş . Piçlik refaş görmüş hatta piç olduğundan övünenler türemiş alaturkadan nefret edenler kendilerince çılgın metal tarzını oluşturanlar bırakın sevdiği kızın mahremiyetini korumayı gizlisini gurba yönlendirenler türemiş . onursuz bir milletin geleceği yoktur be dostlar bilmiyorum bunda medayanınmı yoksa teklonojinimi bir etkisi var biz dedikoduyu günah sayardık şimdi en çok reytink alanlar olmuş.
Aşkların tadı bile delikanlıca yaşanınca ortaya çıkardı şimdi o aşklar krolar olmuş çok garip bir şey bu onursuz ve şerefsiz bir insan nasıl bir mahluktur anlayamıyorum ama her gün her gece evimizin içine kadar bu nifak tohumları katlanarak etkileniyor ve insan öyle bir ana geliyorki onursuz ve şerefsizden ayırt edemiyor kendisini .
peki ya gerçek şeref ve cesaret nasıl birşeyki ? artık bunun tam bir cevabını dahi veremez olmuşuz .
-
hocam çok haklısın, keşke o zamanlarda yaşamış olsaydım, herkez namussuz yeni nesilde, ben dahil :|
-
bize kaybettmizi duyguları hatırlatan şöle bi sirkeleyip kendine gel dedirten filmlerden biridir.
-
fmk senin gibi düşünen insanlar okadar az ki bu yeryüzünde
onur şeref haysiyet artık kalmamış
herkes birilerinin kuyusunu kazıyor ve birilerinin dedikodusunu yaparak
aslında farkında olmadan kendilerinin karakterlerini ortaya çıkarıyorlar.
benim tek bildiğim hakikaten dürüst,namuslu,sevdiğine ondan ayrılsa bile hala sahip
çıkabilen bir insan gerçek kişilik sahibi bir insandır.
herkes kendi kesesinde ne varsa onu söyler ve böylelikle aslında kendisinin ne olduğunu karakterinin nasıl olduğunu ortaya çıkarırr.
mevlana ne güzel söylemiş :ne giysiler gördüm içinde insan yok!!!!
ha birde ben kendi adıma şunu da söylemek istiyorum bir insan doktor olabilir ,avukat olabilir,mühendis olabilir ama
herkes ADAM GİBİ ADAM olamaz !!!! allahım herkesi adam gibi adamlarla karşılaştırsın tabii arada şerefsizlerde çıksın ki adamlarımızı sağlam seçelim................
-
anlattıkların hayal gibi geliyor fmk abi .... ve her hayalim gibi buda asla gerçek olmayacak ...
-
hoca güzel anlatmışında filmi de izlemedim ama yorum yapıcam.. olay metal, alaturka zart zurt değil.. alaturka olup anlattıklarını yapanlarda var yani iş insanın karakterinde bitiyor.. insanlar birbirinden etkilenir, birbiriyle yarışır birbirini ezmeye çalışır hale geldi. yardım olayı tamamen çıkara dayalı hale geldi insanlar bi çıkarı olacaksa yardımcı oluyor.. veya dostluklar arkadaşlıklar o kadar basitleştiki, bu adam güçlü ben bunla iyi geçinip dost olayım başım sıkıştığında işime yarar, bu adam şu şurda yardımcı olur gibi dostluklar kurulmaya başlandı. sadece Türk milleti değil yabancı milletlerde kendi değerlerini unutup basitleşmeye yüzeyselleşmeye başladı. insanlar sınıflara ayrıldı sınıflar kendi içinde sınıflara ayrıldı millet birbirinden koptu birbirine düşman oldu.. gençler özentilik ego vırt zırt uğruna aptal aptal kişiliklere büründü, büyükler sırf para uğruna yollarını sapıttı değerlerini yitirdi ve hatta yeni gelen nesilede bunları aşılamaya başladılar. ortaya belli kalıplar çıkarttılar yani sen şu yaşa geldin illa böyle olacaksın böylesindir gibi düşünceler ve ön yargılar oluştu örneğin erkekmisin üniye mi geldin vurcaksın mala kardeşim gibi iğrenç kalıplar şekiller karakterler yaratıldı ve herkese giydirildi. adam gibi adamlara bile ön yargıyla yaklaşıp bu böyle ama anasının gözdür şeklinde düşünülmeye başlandı..
ama dediğim gibi olay insanın kendisinde bitiyor.. bu tür şeyler karşısında pes edip inceldiği yerden kopsun diye rüzgara kapılıp gidenler çok veya şöyle etrafına bakıp ulan bunlar böyleler ama en çokta bunlar seviliyor tutuluyor ben niye böyle olmuyorum gibi sürüklenenler var.. oysa şöyle o koca kafasını bi çalıştırsa içinde azıcık bi mahkemesini yapsa kendisini ve milleti bi sorgulasa sebepleri sonuçları ortamı şartları biraz görse ve başkası için değil kendisi ve kendi değerleri için çabalasa adam gibi adam olabilme yolunda ilk adımı atmış olur..
ben insanlardan nefret ederim. yeni insanlarla tanışmaktan korkarım çekinirim ürkerim çünkü biliyorumki hayatıma girecek olan her insan mutlaka benim bi parçamı çalıp sırtını dönüp gidecek bana bişey katmayacak yarardan çok zararı olacak çünkü vaziyet belli. benim sadece 2 tane dostum var hiç arkadaşım da yok ve hayatımdan bu açıdan memnunum. Dünyanın düzeni değişene kadarda böyle devam edecek fakat ümidimde yok gün geçtikçe insanlar sapıtmaya başladı eskiden ayıp olanlar şimdi iyi şey, eskiden iyi şey olanlar şimdi ayıp, anormallik olmaya başladı.. etrafımda böyle binlerce insan dolaşıyor mecburen muhattap olmak zorunda kalıyorum mecburen bişeylere boyun eğmek görmezden gelmek zorunda kalıyorum yaşamaktan tiksinir hale geldim neyse konu dışına çıktım biraz filmi bi yerden bulup mutlaka izleyecem sağol.
-
filimi biraz özetleyeyim ana tema şu esir kanpındaki askerler esir oldukları halde firar ederek yakın larındaki bomba fabrikasını imha etmek istiyorlar başlarındada bir albay var neyse firar edeyiyorlar ve hedeflerini başarıyorlar bunların firar ettiğini anlayan kamp komutanı bu işe yardımcı olan herkesi lamp meydanına topluyor ve ve idam etmek istiyor bu sırada firar eden albay geri dönüyor ve sorumluluk bana aittir diyor kamp komutanıda onun kafasına sıkıyor yani komutan askerlerinin hayatı için kendi hayatını feda ediyor.
Evet aslında insanın kendi kişiliğnde biter olay ve bir insanın kişiliği otururken dış ortamdan ve ailesinden etkilenir yani hamurunda delikanlılık varsa delikanlı olur ama piçliğe yönelik bir kişilikse başkalarının ve ona inananları başını her zaman belaya sokar inançlarının bedeleni çok ağır ödetir . kendinece bir dünyası vardır. ama ona göre değerler yoktur ailesi kabullendiğini dahi teşir eder o zaman hayvandan hiç bir farkı kalmaz mahramiyet duygusu yoktur .
en kötüsü ise içindeki piçliği saklı tutarak delikanlı ve kool ayaklarına yatan ve lider olmaya çalışanlardır kendilerinden çok ona inanlara ve tebalarına zarar verirler nasıl bir iğrençliktirki bu onursuzluğu yaşam felsefesi haline getirmek. sadece acıyorum çünkü anlık zevten başka bir gaye si olmayan tabiri caizse domuz suretli insanlardır onlar
-
günümüzde şerefsizlik öyle bi prim yapıyoki şerefsizlik yapmayanlar adam gibi yaşayanlar üzülen acı çeken oluyo.....bu heryerde böyle sanal ortamdada gerçek yaşamdada..arkadaş ortamındada iş ortamındada okul ortamıondada.. peki eskiden şerefsizlik yapanların yaptıkalrı ortaya çıkınca en azından yüzleri kızarırken şimdi kendilerini bi halt yemiş gibi hissediyolar?
-
iyiler ezilir oldu toplumda iyilik suç oldu artık . bu bahsettiğimiz şerefsizler her yerde.adını hatırlamadığım bir katilin sözü vardı : biz katiller szin cocuklarınız , kocalarınz heryerdeyiz. bunlar içinde aynı şey sözkonusu okulda hoca , evde koca , forumda admin , otobanda trafik polisi , askerde komutan.kurtulmak imkansız artık çünckü sayıca üstünler 3-5 iyi insan 7 milyarlık dev bir orduya karsı. en iyisi kendi dünyamızda yaşamak ... gözlerimizi kapatıp hiçbirsey görmemek ...