Şizofrenik Nağmeler-10 (The End)
-
vay be hocam.. efsane sona mı erdi şimdi :/ her satırında sanki ömrüme enjekte edilmiş +8 yılı yaşıyo gibiydim.
bu yazı ve diğer tüm yazıların için eline sağlık..
-
sana bunları yazdıran kader utansın
-
çok başarılı olmuş kardeşim devamını bekleriz yazıların içinde benm hayatımdan kesitler var
-
çok iyi.
-
Çok, güzel...
-
Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.Bana bu cümleleri kurduran kader utansın...
-
Aynen kader utansın :( Hocam bence durma yaz bunları artık şiirlerine sarılda uyu... Bırakma kendini onun için yaz eminin oda bunları okusa oda taktir ederdi seninle gurur duyardı. Allah'a emanet ol. Sadece nagmelerin sonu olsun...
-
Heyyttttt tutmayın beni altın vuruşu yapacağım :p
Hocam tamda zamanında döktürmüşsün bu yazıyı be. Eline sağlık.
-
Hocam yüreğine sağlık şu anda bulunduğun yeri hayal meyal değil çok ama çok iyi hatırlıyorum.Hani denilmiş ya bunları yazdıran kader utansın..Şu anda o kanalı senin kadar derinden hissetmeyi o kadar çok istiyorum ki..hayatımda herşey yolunda,top model olabilecek kadar güzel bi kız arkadaşım var sabah 8 akşam 5 bi işim ama sor mutlu muyum ? Değilim.. Acılarıma geri dönmek istiyorum sadece çünkü ben orda buldum kendini orda vardım..şimdiyse sadece hayata karışıp gitmiş,bir zamanlar mekanınızda bulduğu köşede kıvrılıp yatmış bir yabancı oldum.Yabancı oldum ruhdaşlarıma,kendime,herşeye..
Kimbilir belki de mutluluk budur tatmadım ki bileyim ama yok yaa hiçte mutluluk gibi durmuyor :)) Diyeceğim o ki;oraların tadını çıkarmaya bakın buralar inanın çok çok daha boktan :D Biz hiç değişmedik değişemezidk çünkü herşey değişirse birilerinin kat ettiği yolu gören bir sabit olmazdı dünyada..Herkesle beraber değişseydik kimse kimsenin ne yaptığının farkında olmazdı.Biz görebildiklerimizi anlatma savaşındaydık hep o yüzden sabit kalmaya çalıştık böylece herşeyi gözlemleyebilirdik..ah o umarsızlara bir gösterebilseydik zaten gördüklerimizi kapımızda köle olmazlar mıydı sanki ?
Birşey hissedemiyorum uzun zamandır ne acı ne mutluluk hiç bişey resmen bi mala dönmüş durumdayım ve bu duygusuzluk inan bitiriyor insanı.Küllerinden doğmak vardır ya hani işte en dibe inemezsen o olmuyor kaybettiğin seni bir daha bulamıyorsun öyle birini sevdim ki acı bile veremedi bana haliyle,hayaliyle oturup gecelerce en dibe vuramadım,küllerimden doğamadım benliğimi kaybettim;Hükümsüzdür :)
Bu satırları okurken içimden bişeylerin kalkmasını çok isterdim ama dedim ya o kanalı net çekmiyor artık alıcılarım ve bunun ne kadar sikik bişey olduğunu yaşamadan bilemiyormuş insan :/ Şimdi bir hayat yorgununa nasihat vermeyi kaçınız ne kadar mantıklı bulur bilmiyorum ama benim tavsiyem hocam sadece dinle ve dinlen..Kendini dinle,içindeki farklı desibellerden çıkan nağmeleri,çığlıkları,isyanları dinle.. dinlen,bi sigara yak ayna kullanmaksızın kendi gözlerinin içine bak o dinginliği yakaladığın anda bırakma ve dinlen,çok özleyebileceğin zamanların olabilir bunlar yada siktir et sen en iyisi bu zamanlarını hiç kazıma beynine ki bir gün benim gibi yaşamadığın için o zamanalrını en derininden mutlulukla mutsuzluk arasındaki adsız ve çıkmaz bir sokakta bulma kendini..Sadece umut uçurtmaları uçurmak geliyor aklıma yapabilecek tek şey olarak o da düşlerime tezat akşamların sert rüzgarları boşa gitmesin diye..
Biriniz beni depresyona soksun sözde öznesi olmuşum hayatın gizli benliğimi bulamıyorum ! -
HannibALgan bunu yazdı:
-----------------------------Her başlangıç sona giden ilk adımdır aslında. Doğumdur yani insanı ölüme götüren, eğer doğmazsan ölmezsin de… Ölü doğan tek şey ruhumdu benim oda kim bilir şimdi hangi gözyaşının altında inliyor bilmiyorum. Diş ağrısı gibi bendesin, ne söküp atabiliyorum, nede dayanabiliyorum. Yardım beklediğim tanrılar ile danışıklı dövüşüm bitmek üzere, kaşlarım ve hayatım açılmış kanıyor. Tutmuyor dikişler. Havlu atın artık nakavt oluyorum…
Bir bank da iki büklüm kıvrılmış haldeyim. Kim bilir en soğuk hasretlerde buz tutarım da sana gelirim? Kim bilir üstüme gazetelerin 3. sayfalarında başka başka bitişler ve pişmanlıkları anlatan solgun yapraklar örtülecek. Kim bilir belki de kıytırık televizyonlardan birinde 45 saniyelik bir haberimi yaparlar…
‘Psikolojik sorunları olduğu öğrenilen genç, boş bir mezarda uyuyorken donarak hayatını kaybetti!...’
Hayatınızda duyacağınız en iğrenç ve en müstehcen cümleyi kuruyorum şimdi. İnsanlardan nefret ediyorum. Çünkü onların ok gibi sivri dilleri ve balyozdan ağır cümleleri vardı benim ise bitkisel hayatta olan ve artık fotosentez yapmaktan aciz hecelerim...
Dökecek gözyaşım kalmadı artık yan dükkândan sipariş ettirdim. Çünkü gülmeyi öğreneli 24, unutalı 25 yıl olmuş…
Elimde 25 boş sene, önümde bir kutu ve teklif acılarla dolu 60 dünya yılı daha!... Teklifiniz için teşekkürler!
HannibALgan yokum diyor!...
Saygılar
-----------------------------Çok iyi, ama daha iyisinide yapmalısın...