Ben Nasıl Deli Oldum - 1-
-
Başlamadan önce: Burada yazılanlar tamamen hayal ürünü değildir.
Tek kişilik saklanbaç sıkıcı olmaya başladı artık. Tek avantajı sayarken kaçamak bakışlar atmak ve bunu da kimsenin görmemesiydi. Ayrıca yüze kadar saydığımı zannediyorsanız yanılıyorsunuz (: hep yarıda bıraktım ben. Nedense kendimden kalıntılar bırakmayı seviyorum bulaştığım herşeyde. Kendi yarımlığımı oyunlara katıyorum mesela. Gece uyurken pencereyi yarıya kadar açıyorum, yatağımın diğer yarısını kullanamadım daha. Bana ait değil ki.. Yarım kalanlan uykularımın nedenini ise biliyorum. Tanrıyla yine kapıştık bu aralar. O da yüz karası olduğumu göstermek için karabasanlar gönderiyor. Ama bu sefer gerçekten birşey yapmadım ki.. Ona ne kadar basit yaşadığımı göstermek istemiştim sadece.. Neymiş; kadere ihanet edemezmişim ? Bana ihanet edenler ne olacak dediğimde susarsın tabi.
Basit yaşamak fikrini kafama taktıkça yeni intiharlar tasarlıyorum. Bir önceki sayılmaz kabul etmiyorum.. sadece içimdeki acının yerini değiştirmek istemiştim. Hepsi bu.. hepsi bu işte gerçekten. Çektiğin acı iç kanamalıysa müdahale etmeli insan. Ölmek aklımın ucundan bile geçmedi, aklımın ucunda kaldı. Hayır korkuyorum şimdi bu intiharlardan birini deneyeceğim ve kesin ölmeyeceğim. Yaşamayacağım da. Ne azrail gelecek ruhumu almaya, ne de melekler şarkı söyleyecek. Ben arada bir yerlerde sıkışıp kalacağım biliyorum.
Köpekbalıklarıyla arkadaş olma fikri bir hayli aklımı kurcalıyor. Ne olurdu yani bir ikisinin kanına girseydim, onlar benim kanıma girmeden tabi. E evet bu işler kansız olmuyor pek. Bir yolunu bulmam lazım. Bu yüzden kendimi kanatma eylemlerime dudaklardan başladım. Ön dişlerini çok iyi kullanman gerekiyor ilk başlarda canın acıyor fakat bir kaç gün sonra jilet gibi kesmeyi öğreniyorsun. Dişlerinle tabiki. Hadi canım abartma o kadarcık kandan birşey olmaz.. Gerçi kan kaybından gitsem bu saatte bana kan veren de olmaz.
Sabah uyandığımda bir baktım ki bütün maskelerimi çalmışlar. Artık ikiyüzlü bir insan değilim. Kendimi ak sakallı dedenin sakal bıyık traşı sırasında büründüğü ruh hali içerisinde buldum. Epeyce kendime gelemedim. Günaydın diyen simitçinin yüzüne bakmadan otobüse bindim. Ve hep yere bakmaya gayret gösterdim. Öğlene doğru dudağımın iki yanını yukarıda tutarak gülümseme reflekslerimi kazanmaya çalıştım. bir hayli zor oldu ama başardım. İşin garip tarafı ağlamak istediğimde ne yapcağımı bilmiyorum. Yüz felci mi geçirdim ne..
Benim daha yazacaklarım vardı ama kibirden olsa gerek yarım bırakmalıyım. Yarın için söylenecek söz kalmalı diye düşünürken, bugüne kadar yarınlara dair söy...........Nowalg..
Ben Nasıl Deli Oldum -5- (darbe)
Ben Nasıl Deli Oldum -6- (Ne Zaman Ölsem)
Ben Nasıl Deli Oldum -7- (Asmera)
Ben Nasıl Deli Oldum -8- (Ağlama Duvarı)
Ben Nasıl Deli Oldum -9- (Reenkarne Acılar)
Ben Nasıl Deli Oldum -10- (Sürgün)
Ben Nasıl Deli Oldum -11-(Bazı Ölümler,Bazen Ölümler)
-
'Ben Nasıl Deli Oldum'
insanın delirdiginin farkına varabilmeside güzel bi şey tabi ve bi o kadar da ilginç -
çok güzel bi yazı bence.. delileri anlıyorum artık :]
-
etkileyicibir yazi
-
güzel olmuş, eline sağlık :|
aşk konusundaki yazılarını pek beğenmemiştim ama bu harbiden güzel olmuş =)
-
yorumsuz
-
abi uzun zamandır bekliyorduk bu yazılarını şimdi okumaya başlıyorum..okudukdan sonra edit atarım :)
edit : abi valla ellerine sağlık devamını beklıyoruz..
-
uehuehe...uehuehueheeuheueh ben de gercek deli zannettim bir an. uehueheuh
-
kendi kendisiyle yüzleşmiş güzel bir içe bakış bence tebrkler
-
güzelmiş valla bu tür yazıları okuyunca kendimi odun gibi hissediyom
-
üstat, saygılar...