Forum
Aktif konular
Üyeler
Kurallar
Arama
Üniversiteye Yeni Başladım Psikoloji Sıfır Üniversiteye Yeni Başladım Psikoloji Sıfır
-
3 senedir öss ye hazırlanmam sonucu yıllarca hayalini kurduğum Bilgisayar Öğretmenliği'ni bu sene tutturdum.
Memleketim Kütahya, kazandığım üni Isparta Sdü
15 Ağustos-15 Eylül 2008
Sonuçlar açıklandığında yeni ortamlara akma hayaliyle değişik havalara girip tebrik mesajları alıyordum
15-27 Eylül 2008
Isparta'yı kazanan bir arkadaşımla beraber Isparta'nın yolunu tuttuk otobüste yinede memleketime duyduğum özlem yoktu.Isparta'ya vardığımdada orda iftar yaptım. İftar yaptığım lokantada bademin sensiz kalacak bu şehir şarkısı çalıyordu hafif hafif memleket hasreti çökmeye başladı üstüme
İftardan sonra yerleşeceğim yurda gittim yurtta 1 gece kaldıktan sonra ders başı için üni ye gittim. Üni'de hep aklımda olan soru yurtta memleketimdeki rahatı bulamamamdı yurttan çıkıp ev tutmaya karar verdim. Bir geceyi daha yurtta geçirmemeyi kafaya koydum ve yurttan çıkarak eski bir arkadaşımın kaldığı cemaat evine ev bulana kadar yetinmek için yerleştim. Cemaat evinde ogününde iftarını yaptıktan sonra öbür gün yine üni ye gittiğimde sürekli hemen bi ev tutmalıyım diye tekrarlıyordum hala ev bulamamamdan dolayı büyük stres içindeydim bunun yanında üni hocalarının verdiği büyük ödevlerde daha ilk haftadan stresimi katlıyordu bunların yanında ilaveten sınıf arkadaşlarımında hepsinin morondan farkı yok sohbet anlayışı 0 olan kişilerdi. Evde kalan arkadaşıma cemaat abisine teyzeoğlum gelmiş demesini isteyerek ev aramaya koyuldum. Bir türlü ev bulamadım. Eve geri dönüp dinleneyim diyecektim ki evdekilerde iftara gitmişler gece 11 gibi döneriz dediler. O andan sonra bende iyice yanlızlık memleket hasreti başladı. Sokaklarda geziyordum gezdiğim sıradada yağmur başladı. Yağmurda 2 saat yürüdüm. Kimseyi tanımadığım kimseyle konuşup sohbet edemediğim bu yabancı şehirde sırıl sıklam kalakaldım. Gezindiğim caddeleri hep Kütahya'ya benzetmeye çalıştım. Herşey çok garip geldi babam arayıp yıllarca özlemini kurduğum bölümü bırakıp gelmemi istese bir an bile beklemeden geri döneceğim bi durumdaydım. Sığınacak yer olarak Isparta'nın bir camisine girdim vakitin bir an önce geçip bu cehennemden çabucak kurtulmak o kadar istiyordum ki ama bu şehirde 4 yıl bulunmak zorunda olacağım gerçeği sürekli beni boğuyordu. O kadar birileriyle konuşup sohbet etmeye muhtaçtım ki ama bütün kapılar kapalıydı. Cemaat evindeki kimse konuşmuyor üni deki sınıf arkadaşlarım zaten hepten moron sap gibi kalmıştım yanlızlığımla. Telefonumla Kütahya'daki arkadaşlarımı arayıp iki çift laf edip açılayım edasıyla telefonumla en samimi arkadaşlarımdan birini aramayı denedim ama mübarek Turkcelldeki abla Lütfen kontör yükleyiniz cevabıyla talebimi geri çevirdi. Bütün kontörleri ev ararken bitirdiğimin farkına bile varmadım. Bu durum Cumartesi gününe kadar devam etti. Cumartesi günü memleketimden tanıdığım iki arkadaşımla ev tuttuk ama yinede memleketime olan özlemim dinmedi.
Şuan bayram vesilesiyle memleketimdeyim. Az önce kahveden geldim mahalle arkadaşlarımla okey,batak v.s. oyunlar oynadık bol bol sohbet ettik. Şimdi düşünüyorum bu pazar tekrar üni ye geri döneceğim buradaki arkadaşlarımı ortamımı nasıl bırakıpta gideceğim diye kara kara düşünüyorum. Herkes alışırsın diye teselli etmeye çalışıyor ama bir türlü rahat olamıyorum artık rahat uyku uyuyamaz oldum. Şöyle bakıyorumda etrafıma bu sıkıntıyı sanki sadece ben yaşıyorum sorun bende gibi geliyor.
Maksadım benim gibi durumda olan arkadaşlarımız abilerimiz varmı tbt de lütfen engin tecrübelerinizle beni aydınlatın çok bunalımdayım.
-
askere giderken kütahya dan bi yolcu almıştık oda askermıs cok ugurlayanı vardı cocuk aglamıstı bende onu tesellı etmek zorunda kalmıstım ki tam o sıralar benımde tesellıye ıhtıyacım vardı herneyse siz kütahyalılar memlketınıze cok baglısınız herhalde veya an baba ocagına allah sabır versın kardesım ama alısırsın ınsallah
-
anababa dan çok arkadaşlarımı aktivitelerimizi sohbetimizi muhabbetimizi özlüyorum
-
wallece yalnız degilsin normaldir , benim 5.senem unide ben alısamadım , ama bak sabret azıcık , uniyi gez , cevre yapmaya çalıs , zaten bir donem sonra gelicek ev aklına bile gelmicek , birde kız yaptın mı , evle işin olmaz , azıcık sabret , ıspartada kafeler vardır , o moron arkadslarını al kafelere götür sosyallessinler azıcık , kıtap oku , film izle mutlaka tanısırsın birileriyle , kafa dengini bulursun , hüzünlü sarkılar dinleme , ev özlemini şimdi biraz hafifletemezsen , sınavlar basladıgında kacacak delik arıcan , ders çalısmaktan bunalcan evi özlicen , bunalıma gircen , şimdiden bir çare bul avut kendini , spor yap , kitap oku , bulmaca çöz , ama avut kendini işte , yoksa işin yaş , ha birde kızlara bak , onlarda senin gibiler ev hasreti çekiyorlar ama yinede dayanıyorlar , onlardan farkın yok , sen daha guclu dirayetli ol ,
-
şu an son sınıfım merak etme arkadaş hakkaten alışırsın sınıf arkadaşların monoton değiller sadece şu an herkes gözlem aşamasında bir birlerini iziyorlar hangi tip benim kafama uyar e bide ortam görmemiş insanlar olursa başlarda sıkıntı çekersiniz ama sonra arkadaşlıklar kurmaya başlarsınız ve yanlışlar yaparsınız insanları tanıdığınızı zannedersiniz kızlara aşık olursunuz ev kirasını ödeyemezsiniz ev arakaşlarınızla papaz olursunuz cay cıgara okey alkol bi de bakmışın 4 yıl bitmiş üniversitede ilk günümü ne giydiğimi dahi hatırlıyorum bak son yılım..sadece şu lafı bu rada tekrar belgelemek istiyorum seveni ......, ..........,severler kardeşim bunu hiç bir zaman unutma 4s
-
hacı herkes ilk zamanlar öyle oluyor, hatta ben gittiğim ilk hafta eve telefon açmıştım, ben gelmek istiyorum diye, ama biraz daha sabret dediler, inan bana aradan biraz zaman geçince öyle bir alıştımki ortama, neredeyse eve gitmek aklıma bile gelmiyordu, yani ilk zamanlar hep öyledir, zaman geçince alışıyor insan.
-
hoca küçük şehirlerde ortam yapmanın yolu evlerden-arkadaşlardan geçer...
çok fazla mekan bulamazsın takılıp eylenilcek ama biraz arkadaşlarına ısınıp az biraz çevre yaptınmı ondan sonra evinizde toplandınızmı bir 8-10 kişi görürsün eylenceyi...
herşeyin başı sabır...bak eve bile çıkmışın memleketinden adamlarla...takma hacım okadar...mutlaka bulursun kafana göre birilerini ayrıca...ilk gittiğin için olur o hasret özlem...sonra yavaş yavaş alışırsın...tabi hasretini gidermez belki ama artık kendi ayaklarının üstünde durdugunu gördüğün için biraz daha iyi hissedersin kendini...takma kafana okadar...herşey zamanla... -
Hocam sana şu kadar diyeyim Eğer Allah insana "Alışmak" diye birşeyi bahşetmemiş olsaydı insan Allah'a isyan etse haklıydı...
Düşün bir,kim üzebilir seni senden başka ? Sen izin vermezsen bu kadar karamsarlığa beynin bile üzemez seni..gün gelir acılarımız tarih kadar eskileşir.. Sezen'e inanmıyor musun ?
Hazret ! Şimdi sana diyeceklerimi can kulağıyla dinle zira bu adamda hıç dertten anlamıyor,aman bee gecenın bı vaktı yazmış olmak ıcın yazmış işte gibi yargılarla yaklaşırsan para etmez.. Yazmış olmak için bu kadar kasmam kendimi + derdimi anlatamam ama dertten iyi anlarım..1-) Ben seni neden sakaryalı die hatırlıyom :D
2-) Zaman herşeyin ilacı diyecekler sikleme ! Zaman değil zamanda ne kadar çok şey düşündüğün,ruh haline ne kadar iyi baktığın olcak ilacın ! Sen biz kızı 6 ayda unutacaksan normalde bu kızı unutmak için eşşeklik yapıp sevmediğin,siklemediğin kzılarla çıkmaz oturur evinde ağlar,memory remains yaparsan bu süre en az yarıya düşer ! Herşeyin ilacı acıdır acıdan korkma No pain,No gain ! Ama ruhunu acıya teslimde etme bak burayaz yazıyorum,gerçekleşmezsen sende gerçekleşmedi abi de, gün gelecek lan derdim olsada dertlensem diyeceksin gün gelecek şu sonbahar hüznünün memleket hasretinide katıp ardına yıkıp perişan eylediği piskolojin o kadar güçlü olacak ki ,bu açtığın topiğe bakım gülüceksin ama gülme ! Yaşaman gerekıyordu yaşadın.. Acının sana kattığı değeri anlayınca kendine aşık olacaksın,o kadar seviceksin ki kendini senin hayatta olmanın bütün dertlerin önüne geçebilecek yegane hazine oldugunu anlayacaksın,biz buna self love diyoruz ama siz ne isterseniz diyiniz.. Nasıl ki yıllarca kös kös oturduğun mahallende lan artık bıktım buralarda derken anlayamadıysan memleketinin kıymetini şu anda da anlayamıyorsun kendinin değerini.Ve nasıl ki öptüysen Kütahya'nın toprağını Isparta'nın dönüşü öyle öpeceksin kendini,kendini buldugun zaman..
3-) Bir sen vardur senden içerü.. Senden baska kimse göremez bırak işin bok tarafı sende kımseye gosteremezsın bı gosterılseydı o içimizdeki biz bize kul köle olmayacak avradın hoptiri ninaynom..
Bunlar işin felsefesiydi kısaca özetlemek gerekirse birşeylere anlamak vermeye calısma zira her başına gelenı anlayabılmen ıcın mekana mekansız zamana zamansız bir yerden bakabılmen şart idi ki o da kullara nasip edilmemiş birşey.. Bu depresyonumsu ruhuna fazla kapılıp derslerı zıklemezsen asıl derdın o zaman baslar hojam hangi insan ufakta olsa bir acıyla ömur boyu yaşayabilir ? Annesini,babasını kaybeden ınsanlar bile ertesi sene hayatına dönüyor..Devasını vermeseydi derdiyle bir ömür geçirmemizi beklemezdi..Beterin beteri var haline şükret dostum yıllarca mutluluğun her gun peşinde koştum ve inan bana kucuk mutluluklarla yetınmenın verdiği hazzı en byuk mutluluklarımda bıle yaşamadım .Çok iyimser bakıyorsun dersen hayata msn adresımı ekle camı acıp götumle gulcem sana.Alakası yok ben hep gerçeklerin peşinden koştum ömrüm boyunca ve gerçeği bulana kadar gidilen yollar o kadar kara efsundu ki karamsar oldu ruhum dedim,artık geriyede dönemem beynimi bu sekilde eğitmişim zira hep en kötüsüne hazırlıyorum kendimi iyi birşey düşünemıyorum amq .. Ama işte kendini eğitmeye devam edersen bole felsefe yapıp,çevrende,dünyada,kendi iç dünyanda yaşanılanlardan sürekli dersler alırsan,yorarsan beynini bu konuda derslerını ıhmal etmeden,ben zaten ebemın amını gormusum bu moralle ders mı calısılırmış demezsen sende görüceksin gerçek gözlerinin önündeymiş.. Ve hiçte zor değilmiş,alışmak yada kucuk mutluluklarla büyük sevinçler duyabılmek hatta doğru olanıymış zaten bu diyeceksin..
Kişi ne kadar bilirse bilsin,ne kadar anlatırsa anlatsın ... kişinin bildiği karşısındakinin anladıgı kadardır.. Kendini üzebilecek şeyde sensin,mutlu edebilecek şeyde zamanla geçer deme zamanla geçmez ! Eylemle geçer.. geçsin diye beklerken hiç geçer mi hocam ? Ben sana kendi bakış açımdan bu gibi zorluklarla nasıl başa çıkılabiliceni anlattım acıyıda iste sevincide biri olmadan diğerinin hiç bir anlamı yoktur ! Ve sen sen ol hazret,bu gunden ıtıbaren asla olaylara bellı bır zaman ıcınde bakma ! Fizikle bir kuram vardır ; gerçek hızın ölçülebilmesi için bir sabit gerekir ama zaman sabit birşey değildir bu yüzden birini sabit kılabilmek için ikinci bir zaman ele alınır.İşte sende olaylara 21-22 yaş civarlarından bakmazsan,ikinci bir zaman alırsan kendine ki - bunu sadece gelecek oalrak düüşünme illa,geçmişinide al eline al ki özle o günlerinide yada pişman olmadıgın için hatalarından , ki sen dersini aldıgı için pişman olmamıştın, kasım kasım kasıl kendinle.. Ve anla gerçek hızın saate kaç kilometre... -
hocam herşey zamanla oluyor..henüz kederlenmek için erken:) bende özlüyorum kütahyayı : D ama kütahya dışındaki 3. senem..alışıyosun bi süre sonra..bi de kütahyaya gelen ögrenciler kütahyayı begenmez hiç :D
-
gurbetlik zor kardesım bu ailemden ayrı gecırecegım 4.ramazan bayramı olacak ama alısıyo zamanla ınsan ....
-
Korkutmayın lan gözümü :|
Kısayol
Şikayet
Özel Mesaj
Alıntı yap
Cevapla