Forum
Aktif konular
Üyeler
Kurallar
Arama
Psikolog Önerisi Psikolog Önerisi
-
Merhabalar,
Direk konuya gireyim. Eşim evlenmeden önce zor bir hayat yaşadı, hem maddi hem manevi. Bu yaşadığı zor hayattan kaynaklı olarak kendisinde panik atak ve anksiyete bozukluğu var. Kendisi matematik öğretmeni ve mesleğini yapamayacak kadar hem sosyal hemde iş hayatını etkilemekte. Çok iyi anlaşıyor olsak bile bazen ara ara bu durum bizim evlilik hayatımızıda etkiliyor. 1-1.5 senedir psikiyatr tedavisi gördük, verdiği ilaçlarla %50 yol katettik diyebilirim. Doktoru yaşadığı sorunlardan kaynaklı olarak bu süreden sonra bir psikolog ile yoluna devam etmesi gerektiğini önerdi. Çünkü dediğim gibi bekarken yaşadığı travmalar ve zor koşullar hayatını hala etkiliyor.
İstanbul anadolu yakasında yaşıyoruz. Psikolog seçiminin çok önemli olduğuna inanıyorum. Çünkü bir psikolog insanın hayatını olumluda etkiliyebilir olumsuzda. Bu doğrultuda bildiğiniz, güvendiğiniz, kaliteli bulduğunuz, referans olabileceğiniz özelde veya devlette çalışan ( devlet olursa daha iyi olur çünkü malum hayat şartları, fakat mecbur değil :) ) psikolog önerilerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim.
-
Up
-
Pisikolog önerisi olmayacak, belki sizin için yanlış bir yonlendirme de olabilir ama yakın çevremde belki de daha zor durumu çocukla çözen bir aile oldu.
Anne çocukluğunda babasını kaybediyor, yakın akrabalarin bir kısmı sıkıntili, maddi olarak zor geçen zamanlar, yalnızlık, evinden çok uzağa atanma ve yine uzun yıllar yalnızlık, psikiyatri ve ilaçla duygu durumu düzeltmeye çalışma...
Evlenip hamile kalınca ilaçları azaltarak bırakmak zorunda kalıyor, tüm gücünü - enerjisini doğacak ufakliga veriyor. Dünyalar tatlısı ufaklık "hello world" dediğinde anne çocuğa, çocuk anneye iyi geliyor.
Tabi bu durumda senin rolün çok önemli, çok destek vermen gerekecek. Çocuk sonrası hayat tamamen farklı ama tüm sıkıntıların ufaklığin tatlı bir gülüşüyle uçar gider.
-
telekom bunu yazdı
Pisikolog önerisi olmayacak, belki sizin için yanlış bir yonlendirme de olabilir ama yakın çevremde belki de daha zor durumu çocukla çözen bir aile oldu.
Anne çocukluğunda babasını kaybediyor, yakın akrabalarin bir kısmı sıkıntili, maddi olarak zor geçen zamanlar, yalnızlık, evinden çok uzağa atanma ve yine uzun yıllar yalnızlık, psikiyatri ve ilaçla duygu durumu düzeltmeye çalışma...
Evlenip hamile kalınca ilaçları azaltarak bırakmak zorunda kalıyor, tüm gücünü - enerjisini doğacak ufakliga veriyor. Dünyalar tatlısı ufaklık "hello world" dediğinde anne çocuğa, çocuk anneye iyi geliyor.
Tabi bu durumda senin rolün çok önemli, çok destek vermen gerekecek. Çocuk sonrası hayat tamamen farklı ama tüm sıkıntıların ufaklığin tatlı bir gülüşüyle uçar gider.
Peki çocuğu sağlıklı bir sekilde yetiştirebiliyorlar mı sence?
Çocuk anneye iyi gelebilir ama psikolojik sorunları olan bir anne çocuğa iyi gelmeyebilir. Annenin çocuğun erken dönemindeki problemli halleri travmaya bağlı ciddi sorunlar oluşturabilir çocukta.
-
end bunu yazdıtelekom bunu yazdı
Pisikolog önerisi olmayacak, belki sizin için yanlış bir yonlendirme de olabilir ama yakın çevremde belki de daha zor durumu çocukla çözen bir aile oldu.
Anne çocukluğunda babasını kaybediyor, yakın akrabalarin bir kısmı sıkıntili, maddi olarak zor geçen zamanlar, yalnızlık, evinden çok uzağa atanma ve yine uzun yıllar yalnızlık, psikiyatri ve ilaçla duygu durumu düzeltmeye çalışma...
Evlenip hamile kalınca ilaçları azaltarak bırakmak zorunda kalıyor, tüm gücünü - enerjisini doğacak ufakliga veriyor. Dünyalar tatlısı ufaklık "hello world" dediğinde anne çocuğa, çocuk anneye iyi geliyor.
Tabi bu durumda senin rolün çok önemli, çok destek vermen gerekecek. Çocuk sonrası hayat tamamen farklı ama tüm sıkıntıların ufaklığin tatlı bir gülüşüyle uçar gider.
Peki çocuğu sağlıklı bir sekilde yetiştirebiliyorlar mı sence?
Çocuk anneye iyi gelebilir ama psikolojik sorunları olan bir anne çocuğa iyi gelmeyebilir. Annenin çocuğun erken dönemindeki problemli halleri travmaya bağlı ciddi sorunlar oluşturabilir çocukta.
O kadar iyi yetiştiriliyor ki şu ana kadar gördüğüm - tanıdığım - bildigim en şanslı, en mutlu çocuk.
Benim için "Cennet annelerin ayakları altındadır" sözü, bu sürece şahit olduktan sonra anlam kazandı.
Bilmiyorum belki de annenin sıkılmaya bile vakti olmayınca iyileşme süreci gerçekleşmiş olabilir, o verilen emekte insan kendi derdini unutur. Anneme "canım sıkılıyor" dediğimde, "yapacak işin yoktur, o yüzden sıkılıyordur" diyordu. Benzer durumlar olabilir.
-
telekom bunu yazdıend bunu yazdıtelekom bunu yazdı
Pisikolog önerisi olmayacak, belki sizin için yanlış bir yonlendirme de olabilir ama yakın çevremde belki de daha zor durumu çocukla çözen bir aile oldu.
Anne çocukluğunda babasını kaybediyor, yakın akrabalarin bir kısmı sıkıntili, maddi olarak zor geçen zamanlar, yalnızlık, evinden çok uzağa atanma ve yine uzun yıllar yalnızlık, psikiyatri ve ilaçla duygu durumu düzeltmeye çalışma...
Evlenip hamile kalınca ilaçları azaltarak bırakmak zorunda kalıyor, tüm gücünü - enerjisini doğacak ufakliga veriyor. Dünyalar tatlısı ufaklık "hello world" dediğinde anne çocuğa, çocuk anneye iyi geliyor.
Tabi bu durumda senin rolün çok önemli, çok destek vermen gerekecek. Çocuk sonrası hayat tamamen farklı ama tüm sıkıntıların ufaklığin tatlı bir gülüşüyle uçar gider.
Peki çocuğu sağlıklı bir sekilde yetiştirebiliyorlar mı sence?
Çocuk anneye iyi gelebilir ama psikolojik sorunları olan bir anne çocuğa iyi gelmeyebilir. Annenin çocuğun erken dönemindeki problemli halleri travmaya bağlı ciddi sorunlar oluşturabilir çocukta.
O kadar iyi yetiştiriliyor ki şu ana kadar gördüğüm - tanıdığım - bildigim en şanslı, en mutlu çocuk.
Benim için "Cennet annelerin ayakları altındadır" sözü, bu sürece şahit olduktan sonra anlam kazandı.
Bilmiyorum belki de annenin sıkılmaya bile vakti olmayınca iyileşme süreci gerçekleşmiş olabilir, o verilen emekte insan kendi derdini unutur. Anneme "canım sıkılıyor" dediğimde, "yapacak işin yoktur, o yüzden sıkılıyordur" diyordu. Benzer durumlar olabilir.
Öncelikle cevap verdiğiniz için teşekkür ederim hocalarım. Çocuk konusundan bahsedeyim; ellerinizden öper 1.5 yaşında bir kızım var :) Gerçekten de söylediğiniz gibi bir bebeğimiz olduktan sonra eşime iyi geldi ve hem kendisi hem de ben prensesler gibi yetiştiriyoruz. Şahsen ben hem eşime hem de kızıma maddi manevi her türlü desteği sağlıyorum. Yukarıda bahsettiğim gibi hem ilaç tedavisi hem bebeğimizin olması ile %50 yol katedebildik. Sizin bahsettiğiniz ailede şikayeti olanın tahminin ileri seviyede problemi yoktu ki kendini şartlayıp tüm odağını bebeğine verip problemin üstesinden gelebilmiş veya gelebildiğini zannediyor. Fakat bu bir tek başına çözüm değil, bizde olduğu gibi. Problem orta seviyenin biraz ilerisiyse, tedaviye psikiyatrdan sonra yoluna psikolog ile devam edilmeli. İşte aşılması gereken bazı travmalar var; sosyalleşememek, çalışamamak. Daha doğrusu istikrarlı çalışma hayatının sağlanamaması gibi.
-
telekom bunu yazdıend bunu yazdıtelekom bunu yazdı
Pisikolog önerisi olmayacak, belki sizin için yanlış bir yonlendirme de olabilir ama yakın çevremde belki de daha zor durumu çocukla çözen bir aile oldu.
Anne çocukluğunda babasını kaybediyor, yakın akrabalarin bir kısmı sıkıntili, maddi olarak zor geçen zamanlar, yalnızlık, evinden çok uzağa atanma ve yine uzun yıllar yalnızlık, psikiyatri ve ilaçla duygu durumu düzeltmeye çalışma...
Evlenip hamile kalınca ilaçları azaltarak bırakmak zorunda kalıyor, tüm gücünü - enerjisini doğacak ufakliga veriyor. Dünyalar tatlısı ufaklık "hello world" dediğinde anne çocuğa, çocuk anneye iyi geliyor.
Tabi bu durumda senin rolün çok önemli, çok destek vermen gerekecek. Çocuk sonrası hayat tamamen farklı ama tüm sıkıntıların ufaklığin tatlı bir gülüşüyle uçar gider.
Peki çocuğu sağlıklı bir sekilde yetiştirebiliyorlar mı sence?
Çocuk anneye iyi gelebilir ama psikolojik sorunları olan bir anne çocuğa iyi gelmeyebilir. Annenin çocuğun erken dönemindeki problemli halleri travmaya bağlı ciddi sorunlar oluşturabilir çocukta.
O kadar iyi yetiştiriliyor ki şu ana kadar gördüğüm - tanıdığım - bildigim en şanslı, en mutlu çocuk.
Benim için "Cennet annelerin ayakları altındadır" sözü, bu sürece şahit olduktan sonra anlam kazandı.
Bilmiyorum belki de annenin sıkılmaya bile vakti olmayınca iyileşme süreci gerçekleşmiş olabilir, o verilen emekte insan kendi derdini unutur. Anneme "canım sıkılıyor" dediğimde, "yapacak işin yoktur, o yüzden sıkılıyordur" diyordu. Benzer durumlar olabilir.
yalniz bu oneriyi olur da dinlerlerse cocuga sakin soylemeyin. Yani ne bileyim hayal ediyorum da cocugu icim buruluyor.
"Yavrum annen cok mutsuzdu, seni o yuzden yaptik."
Evet ama katiliyorum yasam tarzi psikoloji oldukca cok etkiliyor. cocuk yerine daha farkli bir seyler bulsa mesela sanata yonelse, seramik oldukca yardimci oluyor. camuru dovmesi sonra sekillendirmesi baya stres atiyor insan. Tabi kisinin kendisi daha iyi bilir aslinda ona neyin iyi gelecegini ama psikolojik olarak zor durumdaysa esi olarak bu tarz seylere tesvik etmek en iyi destek olacaktir bana gore.
Kısayol
Şikayet
Özel Mesaj
Alıntı yap
Cevapla