90 Lardan Haberi Olan Varmi Yada O Kusagin Muziklerini?
-
90 lar bende manyak bi olgu neden se biz degisen dunyayi 90 larda gorduk.tabii muzigi de o zaman lar tr de guzel seyler de olurdu.1993 te duran duran in inonu de konser vermesi madonna nin tr gelmesi tabii turne falan degil.michael jackson in yildizinin sonmeyecek kadar yuksekte parlamasi en onemlisi metallica nin ali sami yen de dev bir konsere imza atmasi biz 90 larin cocuklari olarak bunlari yasadik diye dusunuyorum.
-
Helal be kardeşim :) Duran duranın "come on down" , Shocking Blue nun " send me a poscard darling" iyle büyüdük bea ;) 90 lar idoldür
-
90 larin cocuklari ozeldi bizler cok ozeldik be :)
bilgisayar basina gecmeden onceki cocuklugunu doya doya yasiyan son kusak. gece yarilarina kadar disarida oyun oynardik doyamazdik, camurun icinde misket oynardik, civi oynardik, ustumuz basimiz camur icinde top oynardik, japon kale oynardik, her pazar aksami banyo saati gelir nefret ederdik,
TRT1 gibi bir kanalimiz vardi, pazar sabah 10 pazar sinemasi olurdu oturur izler sonra birbirimize anlatirdik. Hikmet Simsegin sundugu pazar konseri olur bu adam bu muzikten ne anliyor diye adami izlerdik.
o zamanki muzikler bile baskaydi. o zamanlar hersey baskaydi,
hormon daha cikmamisti piyasaya, hava daha temizdi, bakkalardan alisveris yapardik,
criminal im birazda sen anlat dinleyelim unuttugum yiginla sey vardir.
yav amma duygulandirdiniz beni ha kim acti bu topigi :)
simdiki cocuklar bilgisayar basindan kalkmiyor bile.
-
biz son asilerdik...
sokakta ayı oynatan amcaları son görenlerdik...
hatta Aziz Nesin'in "Altı Bekçi Atlı Karınca'da" hikayesinde hikayenin orjinaline sağdık kalmak amacıyla atlı karınca kelimesini değiştirmediği dönen salıncakları sokak sokak gezdirip kuran amcaları da son görenlerdik...
Galata Köprüsünün eski hâlini bilen son çocuklar bizlerdik yine...
Tek kanallı televizyonu da yaşayan son kuşak bizlerdik galiba. siyah beyaz televizyonlara rastgelen son kuşak olduğumuz gibi...
Şeker kız Candy'i izleyen annelerimizin ağladığını gören son kuşaktık biz. Alain Delon filmlerinin ekrandan hiç ayrılmadığını gören son kuşak da...
Bakkal amcalar vardı bizim zamanımızda. Şekerlerden çıkan oyuncak hediyelerinin arka köşelere yığıldığı...
Berber amcalar vardı, dükkanı olmadığı için evin bir odasında tanıdıkların saçını kestiği...
cumbalı ahşap evler vardı bizim zamanımızda, bahçesinden incir çaldığımızda ermeni teyzenin arkamızdan bağırdığı...
tabii bir de o evlerin fareleri vardı, korkumuzdan ödümüzün patladığı...
masum çizgifilmler, rtüksüz günler vardı. bir de cumartesi akşamlarında babalarımızın bizi odadan çıkartıp izlediği tutti fruttiler... tabi bu arada Emanuella vardı, en masum erotizmiyle...
hard core icat edilmemiş, mertlik bozulmamıştı...
zaten bozulduysa da; bizim haberimiz yoktu...
abilerimizden duymuşluğumuz vardı köprü altı kemancısını... kapısına gider de, giremezdik içeri...
ha tabi ya, rast gelebilirsek rock müzik diye bir şey vardı, ortalıkta pis sakallarıyla gezen uzun saçlı amcaların dinlediği...
edep, âhlak ve erdem vardı zamanımızda... can çekişmeye başladılarsa da...
tren komünistlerin işidir diyen bir cumhurbaşanımız vardı, tonton adında...
bir de Fikret Kızılok vardı, Süleyman Hep Başbakanıyla...
Coşkun Sabah falan da vardı hâla, karlar düşerken ağlardı ablalarımız...
mahalle delikanlılarımız çıkıyordu ortaya yeni yeni, eski zaman kabadayılarından ders alma lütfunu göstermeden...
çek senet mafyaları çıkıyordu meydana, bir de külhanbeyleri...
ama bizim haberimiz yoktu, bizim misket oyunlarımız vardı, 9 taşımız vardı, istop, simit ve daha nicesi...
her akşam bağırırdık en geç vakite kalınca "Evli evine, köylü köyüne, evi olmayan sıçan deliğine" ve mahalli yarasaların eşliğinde koşarak giderdik evimize. üstümüz başımız günün mutluluğu...
annemiz çamur diyip bizi zorla leğende yıkanmaya gönderse de, o bizim günümüzün ne kadar güzel geçtiğinin ve ne kadar mutlu olduğumuzun bir göstergesiydi...
sonra zaten geçerdik sıcak sobanın başına, kömürde patates, sobaya yapışarak kurumuş ekmek ve kestane keyfi için...
uyurduk yer yatağımızda, ertesi sabah yeni mutluluklara uyanmak için...
-
Walla ben o dediğiniz sene doğdum, yani 1990 da. O yüzden 90la ilgili tek hatıram, doğmam. Eğer hatırlasaydım bende anlatırdım bişiler.
-
off of criminalim ne gunlerdi be.
maviay, voltran, karasimsek vardi ciktigi saatleri asla kacirmazdik, atari salonlari vardi tek jetonla oyunu kapattigimiz,
dilenciler gercekten ihtiyaci oldugu icin dilenirdi, hirsizlar bile sadece yetinecegi kadarini alirdi,
bahcelerden arakladigimiz meyveleri yer motoru bozardik, mahalle maci yapardik yenilince camur atardik,
berberlerin saclarimizi katlettigi alabuluz sac trasi vardi
daha neler neler
-
underzero bunu yazdı:
off of criminalim ne gunlerdi be.
maviay, voltran, karasimsek vardi ciktigi saatleri asla kacirmazdik, atari salonlari vardi tek jetonla oyunu kapattigimiz,
dilenciler gercekten ihtiyaci oldugu icin dilenirdi, hirsizlar bile sadece yetinecegi kadarini alirdi,
bahcelerden arakladigimiz meyveleri yer motoru bozardik, mahalle maci yapardik yenilince camur atardik,
berberlerin saclarimizi katlettigi alabuluz sac trasi vardi
daha neler neler
Alf vardı , Lessie vardı , sabah okula giderken kahvaltı sırasında Dallas oynardı kanald de :) O zamanlarda komiklik vardı " ortada kuyu var yandan geç " vardı :)
-
ben thundercats hastasıydım deli gibi izlerdim :) sonra "thor" vardı bi sabah ben ilkokula giderken hasta numarası yapmıştım gitmemiştim. 90lar çok deliydi... okuldan kaçıp atari salonuna giderdik, mortal kombat, street fighter, outrun.. off ne günlerdi yaaa
-
Rosey - Love , hımm sonra eric clapton' un tears in heaven diye bir şarkısı vardı
-
abi böyle bakıyom 80-90 lı yıllarda harbiden rock ve metal şaheserleri hep bu devirde... şimdi ki rock parçalarının %99 u boktan... ne solo var ne müzik ha bile bilindik boktan akor basıyorlar... nerde o 80-90 lı yıllardaki sololar nerde...ahh ahh...
-
Doksanların müziği 80'lerde olduğu gibi Heavy Metaldir!!!!