Forum
Aktif konular
Üyeler
Kurallar
Arama
Ben Asosyalim Diyen Müridler Ben Asosyalim Diyen Müridler
-
belli olmuyor mu:)
-
Nerde Asosyal varsa Bülent abla öpsün
-
Allaha şükür bu derdimden kurtulduğumu düşünüyorum :) Hiç dışarı çıkmazdım bi ara hep pc, hep pc..Tabi her zaman böyle değildim.Çocukken yazlıkta , mahallede, okulda falan acayip muhabbetçiydim.Fırlama dğeildim ama herkesi tanırdım benle konuşmayı çok severlerdi.Neyse bir gün pcle tnaıştım ve sürekli başında oturmaya başladım.Dışarı sadece kola almak için çıkardım ve o aralar tahmini 3-4 litre kola içiyordum.
Daha sonra dışarı çıktığımda fark ettim ki bir tanıdıkla konuşurken utanıyorum sıkılıyorum hatta konmuşamıyorum.En sonunda böyle olmaz dedim psikoloji, beden dili ne varsa okudum.Bırakın kızlarla konuşmayı normal erkek arkadaşlarımla konuşamıyordum.Bakkalla çakkalla muhabbet etmey çalıştım.Öyle böyle uğraş verdim.Yol katettim ama snaıyorum en büyük yolu üniversiteyi kazanınca kat ettim.
Üniversiteden önce giyim tarzım, saçlarım, konuşmam, insanlarla ilişkilerim, düşüncelerim garipti.Yine 3 senede falan baya bi yol katetmiştim ama üniversiteye gelince o 1 yılda öğrendiklerimi snaıyorum üniversitey gitmesem 30 sende öğrenmzdim.
Üni den önce arkadaş çevremi genişletmiş , hatunlarla falanda muhabbetim vardı fakat yinede ortama girme,ortamda gözde insan olma vs..den eksiktim.Üniyede bşalayınca ilk 1 ay noluyoz lanla geçti.Fakat toplamda ilk 2 ayda bursalı bi elmanla tanışmıştım.Kendisi cidden fırlamaydı.Takılmaya başladık diskolar, gece alemleri falan filan.Tabi yine hatunlarla muhabbetim eksikti.
Neyse o elemanla biraz tarz, görünüş, davranış, ortam konularında düzeltme yaşadım, kızlarla daha çok konuşmaya bşalamıştım ama üsütmde hala bir utangaçlık vardı.Üninin ilk senesinde son bir ay herşey daha dğeişmişti.Çevrem çok daha ilerlemişti.Hele şu yaz sezonunda 2 ayda Eskişehirede gidince çok fazla atılım oldu.Kızlarla çok rahat konuşuyorum,insanlarla dialogum iyi kendiğimi aştığımı düşünüyorum.
Tabi yine eksikleirm var ne zaman düzelir ne olur bilmiyorum fakat kendime bir güven geldi.İnsanın içinde güven olunca farklı.Giynişime, tarzıma dikkat ediyorum, konuşma ve davranışlarıma dikkat ediyorum.Bunlar insanların dikkatini çekmeme neden oluyor (özelliklede kızların) bu daha da öz güven depoluyor.
Fakat bir insan üniversite ortamını yaşamalı mümkünse ailesinden uzakta.O zaman hiç bir asosyallik falan kalmaz :) Asosyal insanlar genlde diğer insanlarla dialog kuramaz çünkü kendini anlatamazlar.
-
zumsuk bunu yazdı:
-----------------------------Allaha şükür bu derdimden kurtulduğumu düşünüyorum :) Hiç dışarı çıkmazdım bi ara hep pc, hep pc..Tabi her zaman böyle değildim.Çocukken yazlıkta , mahallede, okulda falan acayip muhabbetçiydim.Fırlama dğeildim ama herkesi tanırdım benle konuşmayı çok severlerdi.Neyse bir gün pcle tnaıştım ve sürekli başında oturmaya başladım.Dışarı sadece kola almak için çıkardım ve o aralar tahmini 3-4 litre kola içiyordum.
Daha sonra dışarı çıktığımda fark ettim ki bir tanıdıkla konuşurken utanıyorum sıkılıyorum hatta konmuşamıyorum.En sonunda böyle olmaz dedim psikoloji, beden dili ne varsa okudum.Bırakın kızlarla konuşmayı normal erkek arkadaşlarımla konuşamıyordum.Bakkalla çakkalla muhabbet etmey çalıştım.Öyle böyle uğraş verdim.Yol katettim ama snaıyorum en büyük yolu üniversiteyi kazanınca kat ettim.
Üniversiteden önce giyim tarzım, saçlarım, konuşmam, insanlarla ilişkilerim, düşüncelerim garipti.Yine 3 senede falan baya bi yol katetmiştim ama üniversiteye gelince o 1 yılda öğrendiklerimi snaıyorum üniversitey gitmesem 30 sende öğrenmzdim.
Üni den önce arkadaş çevremi genişletmiş , hatunlarla falanda muhabbetim vardı fakat yinede ortama girme,ortamda gözde insan olma vs..den eksiktim.Üniyede bşalayınca ilk 1 ay noluyoz lanla geçti.Fakat toplamda ilk 2 ayda bursalı bi elmanla tanışmıştım.Kendisi cidden fırlamaydı.Takılmaya başladık diskolar, gece alemleri falan filan.Tabi yine hatunlarla muhabbetim eksikti.
Neyse o elemanla biraz tarz, görünüş, davranış, ortam konularında düzeltme yaşadım, kızlarla daha çok konuşmaya bşalamıştım ama üsütmde hala bir utangaçlık vardı.Üninin ilk senesinde son bir ay herşey daha dğeişmişti.Çevrem çok daha ilerlemişti.Hele şu yaz sezonunda 2 ayda Eskişehirede gidince çok fazla atılım oldu.Kızlarla çok rahat konuşuyorum,insanlarla dialogum iyi kendiğimi aştığımı düşünüyorum.
Tabi yine eksikleirm var ne zaman düzelir ne olur bilmiyorum fakat kendime bir güven geldi.İnsanın içinde güven olunca farklı.Giynişime, tarzıma dikkat ediyorum, konuşma ve davranışlarıma dikkat ediyorum.Bunlar insanların dikkatini çekmeme neden oluyor (özelliklede kızların) bu daha da öz güven depoluyor.
Fakat bir insan üniversite ortamını yaşamalı mümkünse ailesinden uzakta.O zaman hiç bir asosyallik falan kalmaz :) Asosyal insanlar genlde diğer insanlarla dialog kuramaz çünkü kendini anlatamazlar.
-----------------------------bende konusaymıyom :S
-
diksiyon kursuna gidiniz. tiyatro kursuna gidiniz...kurtulunuz:)
-
ben yarım sosyal im :D ama okulda tam sosyalim :D
-
Tüm asosyallarin ana kaynağı benim beden daha beteri yoktur.
-
durum ortada :) ben buna bi 3 saat daha eklerim. sahura kadar :F günde 14.5 saat :D
tabi bunun hepsinde oturmuyorum pc nin açık kaldığıda oluyor.ama aşırı fazla oturuyorum :|
asosyalik konusuna gelince. azım laf yapar. sıkılmam hele biri damarıma dokunmasın. çok pis konuşurum :F
-
hocam yapcak hicbisi yok yaaa....Tahribat acıkken F5 e basmaktan baska bı bok yapmıom :D malak gıbı bakıom foruma:D manıtada yok ekşın olsun bıraz kavga olsun çene olsun :D
-
kaygusuz bunu yazdı:
-----------------------------
diksiyon kursuna gidiniz. tiyatro kursuna gidiniz...kurtulunuz:)
-----------------------------aynen hocam.Bu işler için en iyisi aktivitelr gitmektir.Bu şekilde insanlarla dialog olur ve yapabileceğiniz işlere yönelip (sosyal açıdan spor vs.. olabilir) hem özgüveninizi tazelersiniz hemde insanlarla iletişimi geliştirirsiniz
Kısayol
Şikayet
Özel Mesaj
Alıntı yap
Cevapla