Forum
Aktif konular
Üyeler
Kurallar
Arama
Bir Yazılımcının Mesleğe Vedası Bir Yazılımcının Mesleğe Vedası
-
Neden yazılımı bırakma kararı aldım?
Uzun süredir hayatımda bir şeyler istediğim gibi değildi. Her sabah uyandığımda “bu mesleği ömür boyu yapmak istediğine emin misin?” diyordum kendime. Nefes alamıyordum artık. Sorunum maddi falan da değildi. İş değiştir dediler, değiştirdim ama değişen bir şey olmadı. Fırsat buldukça sektörün üstadlarıyla da bu konuyu konuşuyordum. İlginçtir 2014 yılına kadar aklıma hiç böyle bir şey gelmemişti. Hatta, kafe açma hayali kuran sektörün deneyimli kişilerini hayretle dinler “aşk işi hocam bu sevmeyen yapamaz” derdim. Öfkelenirdim de hafif, haddim olmayarak. “Yapamıyorum de anlayalım” derdim içimden.
Her yeni işte kendimi kanıtlamaktan yoruldum
Meslekte belli bir yılım geçti, enterprise ölçekli CRM-ERP ve e-Ticaret projelerinde proje yöneticiliği de yaptım. Gerek yer aldığınız projeler gerekse sektörün ileri gelenlerinden oluşan şahıs referanslarınız ne kadar dolgun olursa olsun her girdiğiniz işte kendinizi kanıtlamanız beklenir. Kendinizi kanıtlarsınız, hatta iyi kanıtlarsınız sizi proje yöneticisi yaparlar bu sefer daha fazla beklenti vardır üzerinizde, artık kendinizi daha çok kanıtlamanız gerekmektedir. Yetmez projede yer alan insanların nazını çekersiniz, onları motive etmek her daim göreviniz. Size bağlı kişileri dinleyip, anlayıp, sorunları varsa çözmek zorundasınız. Siz mi? Siz zaten güçlüsünüzdür ve yetkinsinizdir yoksa boşuna mı proje yöneticisi oldunuz? İnanın o kadar yoruldum ki bu durumdan.
Maaşa inanmıyorum
Maaş yönünden sıkıntım yok ama artık maaşlı bir işin bana göre olduğuna inanmıyorum. Memur çocuğuydum, sonuçta maaş ne kadar iyi olursa olsun maaştır. Aylık ederindir. Her şeyden önce istediğim zamanı ve hayatı bana veremeyecek. En iyi ihtimalle sektör ortalamasından 500 – 700 TL fazla maaş alırsınız sus niyetine, ağrı kesici niyetine de şirket arabası verirler.
Her şeyden anlaman istenmesi
Bu kriterler pek karşıma çıkmadı işin aslı. Çıksa da tasarımdan gelen biri olarak pek zorlanmadım bu kriterlerle ama bugün para sıkıntısı olmayan holdinglerin bile iş ilanında saçma sapan kriterler var. Sorun bu kadar kritere sahip olmak değil. Sorun sizi iki kişinin görevinde, iki kişi gibi çalıştırıp tek kişi olarak fiyat/performans değerlendirmeleri yapmaları. Şu anki işimde böyle bir sıkıntım yok ama yaşadığımız ekosistemde böyle bir sorun var. Bugün ona, yarın bana, başka birgün sana.
Türkiye’de işgücü hiçbir zaman sermaye olarak görülmedi. Nakit sermayeyi kemiren bir unsur olarak görüldü. İK departmanları verimlilikten çok, personeli nasıl yasal yollardan en ucuza en fazla işi yaptırabiliriz ve nasıl masrafsız ve yasal işten personeli çıkartırız etrafında kurgulandı. İK uzmanlarının verimlilik ve motivasyon sohbetleri sadece konuşmacı olarak gittikleri etkinliklerde ve yazdıkları yazılarda var.
Değişen tek şeyin aynadaki görüntüm olması
Saçlarım hafif döküldü, sakallarda bile beyaz var artık. Peki bu kadar yıl ne değişti? Mesleki olarak, kişisel gelişim olarak gelişmek haricinde hayata dair nelerim değişti? Yaşadığım şehir aksiyonları, modern hayatın bugları, akşam partileri, haftasonu etkinlikleri haricinde hayatımda neler oldu? Hayat bu kadar sığ mı? Her yıllık izinde üç beş günlüğüne gezip gördüğüm yerler dışında nerelerde nefes alabildim?
Devamını burdan okuyabilirsiniz
Adam çok güzel yazmış.Düşünmeye sevketti.
-
en aşağıyı okuyana kadar senin ayrılacağını sandım.
-
para herşey değildir ama aynı işi yaptığın adamdan fazla maaş almak + araba verilmesi sana göre basit şey erişemeyen ler için hedef .!
Bundan sonrası…
Bir süre ekran görmek istemiyorum. Kod görmek istemiyorum. Hobim olan dijital medya, ve son iki yıldır işim gereği mutfağında olduğum e-ticaret ile ilgim devam edecek. Sonrasında hobi amaçlı yeni yetmeler için sıfırdan makale serisi yazmayı planlıyorum. Uygulama pratikleri olan makale serileri olabilir, belki hiç yazmayabilirim bilemiyorum, kafam karışık. Tek bildiğim, artık dijitalin mutfağından kod yazarak para kazanmak istemediğim. Belki sonra hobi olarak gönüllü projelerde devam edebilirim. (kesin değil)
burayı okuyana kadar tostçu açıcan zannetim . sonuçta okadar eğitim , emek boşa gide3cek miş gibi gidiyordu yazı .
Hayırlı olsun demekten başka bişey gelmez elden.
-
edit : kalsın
snnyk tarafından 15/Şub/15 23:45 tarihinde düzenlenmiştir -
Duyan da sanır ki Linus Torvalds, Bjarne Stroustrup falan yazılımı bıraktı. Yani bıraktıysan bırak, bundan bize ne demezler mi adama?
-
SkynetX bunu yazdı
Duyan da sanır ki Linus Torvalds, Bjarne Stroustrup falan yazılımı bıraktı. Yani bıraktıysan bırak, bundan bize ne demezler mi adama?
aynı tepkiyi verdim okuduğumda
-
Büyük kayıp.
-
Kendi proje yönetici mi gördükten sorna bu işi daha çok sevdim diyebilirim.
Arkadaşların dediği gibi kimsenin başına silah dayamıyorlar :)
-
Artık çerez niyetine kafa yorduğum işler dışında sikim daşşağıma değiyor. 2010 yılında siktir ettim bende, ne yapsam iyi olur dedim 2011 yılında tekrar üniversite macerama başladım. Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu 'na girdim, hayat güzel amk, akademi diye tutturmuştum onuda siklemiyorum artık yarın birgün Beden Eğitimi Öğretmeni olup kafamda planladığım şeyleri hayata geçirip yaşayıp gideceğim. Özel sektörün stresi, akademinin dinazorları ile uğraşmaktansa minimize yaşayıp mutlu olmayı seçtim. Yılda 2-3 hafta izin nedir amk ya, onu da zaten sürekli telefonla taciz ederler...Hayat kısa kuşlar uçuyor
-
SkynetX bunu yazdı
Duyan da sanır ki Linus Torvalds, Bjarne Stroustrup falan yazılımı bıraktı. Yani bıraktıysan bırak, bundan bize ne demezler mi adama?
adam bloguna hayatını / derdini paylaşmış
o zaman adama demezler mi okumak zorunda değilsin diye?
-
anlattığı şeylerin çoğu yazılımcılığa has şeyler değil ki ne yapcakmış yazılımcılığı bırakıp, hiç birşey yapmayacaksa bilemem de başka bir mesleğe geçince hemen hemen benzer şeylerle karşılaşmayacak mı?
Kısayol
Şikayet
Özel Mesaj
Alıntı yap
Cevapla