Büyük Bir Hastalığınız Var Olsa
-
O anki psikolojime bağlı be hacı.
-
aynı durum bendede olmuştu,yakın bi zamanda, karın ağrısı şikayetiyle hastaneye gittim,apandis intihabı çıktı , akşamın 9 zu 10 nu acil ameliyata alıcaz dedi kan testi vs... ameliyat olmuyorum dedim yırttım sonuçları çıktım,şükür ogün bugündür iyim.ama apandisin şakası olmıyacağınıda biliyorum,bi patlaması kana karışması benim felaketim olur ama nebiliyim,öyle ha diyincede ameliyat olmak istemedim.
-
seni bulurum. öyle dedin ki mk bişey çıksa senden bilecem artık :W
-
Öleceksem eğer kesinse bu uyuşturucu alırım. Madem ölecez amk uçmamız farz artık :) Belki uyuşturucu içip narkoz da verebilirdim kendime :D
-
Eğer öyle bir şey olursa emin ol " parasal " sebeplerdendir, hiç bir zaman dr.'lara inanmayın, tedaviyi hastanede aramayın saçma saçmada ölücem kalıcam muhabbetlerine girmeyin.
Boş işler bunlar akıllı adam böyle bir konu açmaz açsada böyle bir içerikte bulunmaz o yüzden sana ne vaad etsem boştur.
Hastamısın önce çarelerini sonuçlarını araştır, sakın ola ki amaliyat vs yatma, hastanede milleti kesip tecrübe edinen doktorlardan başka hiç bir cacık yok.
Hep para amaçlı yapılan şeyler bir kaç şey öğrenseniz bunu anlarsınız.
Ölüm çok farklı bir mecriîdir öyle her ölücem dediğinde ölemiyorsun yani anladın mı. -
-
Bu soruya böyle bir durumu yaşayanlardan başka kimse cevap veremez diye düşünüyorum.
-
mangalı yakar rakıyı açardım
-
Başıma geldi malesef ama pek siklemedim açıkcası. Nefes darlığı, ağır halsizlik, göğüsde batar bi ağrı şikayeti ile hastaneye gittim. Testler testler testler...
Sonra doktor halla halla dedi tomografiye karar verdi. Bende koyun gibi gidip geliyorum hastaneye. Sonra beni karşısına alıp ''ailende ciddi hastalık geçiren var mı?'' diye sordu. Bende anlattım. Sonra herif pat diye ''akciğerinizde büyüyen bir kitle var, daha önce ki tomografilerde de bu görülüyor. Bu sebeple bronoskopi yapılıp tahlil edilmesi lazım. Buna size söylemem gerekiyor. Akciğer kanserinden şüpheleniyoruz'' dedi. Konuşmaları hatırlıyorum ama sonrasında daldım gittim. Çocukluğumu, okula başlayışımı. Hastaneleri doktorları...
O kadar çok şey düşündüm ki anlatamam. Kaldı ki psikolojik olarak berbat bi haldeydim. Ağır antibiyotikler yazıldı eve Kütahya'ya okula döndüm. 30 güne yakın süre bi bilinmezlikti benim için. İlaçların ağırlığından evden çıkamıyor hale geldim. Üstüme bi yıkılmışlık hissi çöktü. Ev arkadaşlarıma durumumu anlattım. O gece evde ölüm sessizliği vardı. Sabah kalktığımda kendime ''ulan diyelim ki bu hımına koduğumun hastalığına yakalandım. En kötüsü 5 ay ömür biçerler. Madem öyle o 5 ayın tadını çıkarayım. Hastalıkdan değil de keyifden öleyim amk'' dedim ve yatakdan kalktım. Zorlanarak da olsa dışarıya çıktım. Domaniç'in bol oksijenli ormanlarında yürüyüşlere çıktım arkadaşlarımla. Hergün mangal partileri, rakı masaları kurduk. Kira parasını İnönü'ye maça giderken yedik vs...
Tabi bu arada Tahribat ailesi sms, telefonla boş bırakmadı. Bir ara orospu telefonu gibi olmuştu :)
Sonuçları almak için İzmir'e geri döndüğümde doktor ''mevcut kitle kötü huylu değil. Sonucun temiz yani ama çok dikkatli olmalısın. Akciğerlerin yıprandığından ve ailesel yatkınlıktan dolayı sürekli olarak kontrol edilmen lazım'' dedi. Yine konuşmaları hatırlıyorum ama sonrasında daldım gittim. Yapabileceklerimi, mezuniyetimi, iş kurmamı, yaşlanmamı...
O kadar çok şey düşündüm ki anlatamam. Suat Seren Göğüs Hastalıkları Hastanesinden Gümrük'e kadar yürüdüm. Sahilde mendil satan çocuklara gevrek ısmarladım. Bankta oturan bir amcanın elini öptüm ve Kordon'da çimlerde bağırdığımı hatırlıyorum; ''Ben bugün doğdum!....'' o tarihi tek başıma tekrar tekrar yıldönümü olarak kutluyorum...
-
Prometheus bunu yazdı
dışarda bi sigara içip geliyim derdim