Musket Vefat Etti
-
Genç yaşta ölmesine bir üzüldüm.
Bildiğimiz kadarıyla imansız ölmesine daha bi üzüldüm
Allah affetsin
Not: İntihar etmiş :(
-
ve tahribat.com en bilgili müridini kaybetti...
-
ALLAH rahmet Eyleyeeee...
-
Yassız günümüz geçmiyor, genç insanların ölmesi çok kötü birşey, evlat acısı da dünyadaki en ağır acı, kendisine rahmet diliyor ailesine başsağlığı ve metanet diliyorum.
-
BuZuL bunu yazdı:
-----------------------------
Sscheme bunu nerden kopyaladın ?
-----------------------------http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:soSeTzk0634J:www.sozbitti.com/index.php%3Fshowtopic%3D14775%26mode%3Dthreaded%26pid%3D77339+musket+furkan&cd=3&hl=tr&ct=clnk
-
hocam yakıştımı ya.
allah rahmet eylesin hocam.
tüylerim diken diken oldu ya.
Tahribata kıran girdi :(
Değersiz kimlik bilgilerime bakılacak olursa, 03/08/1989 doğumlu,
Furkan Küçükoğlu adında bir bireyim.
Küçük yaşta babamı kaybetmemle başladı hayatım aslında. 2.5 yaşında zavallı bir çocuk...
Büyürken hep bunu hissettim. Nedense 'Çalışmak, başarılı olmak' bu acıyı üstümden atar diye hayal ettim.
Tahmin edebileceğiniz gibi atmadı.
HamdullahSuphi adında bir okulda başladığım İlkokul hayatım dereceyle girdiğim TED Ankara Koleji'nde devam etti. Taa ki ben ortasona gelene kadar. Sonra 'LGS' adı verilen şimdi bakınca anlamsız gelen sınava girinceye kadar.
Orada yaptığım skorla, Ankara Atatürk Anadolu Lisesi adı verilen, sözde 'En başarılı çocukların okuduğu yer'e girdim.
Sonra ÖSS denen anlamsız başka bir sınava girdim, 0.214 puanla Hacettepe Elektronik ve Haberleşme Müh.'ü kaçırarak, ikinci ve son tercihime yerleştirildim. Çankaya Uni. Elektronik ve Haberleşme Müh. Burslu.
Bu anlamsız bilgiler bir yana, beni ben yapan hikayem çok farklı. 1992 yılında evimize ilk bilgisayar alındı. 10'lu yaşlarıma geldiğimde bilgisayar kullanabilir olmuştum. Zamanla büyüdüm. Ortaokul ve Lise yıllarında diğer çocuklar kadar 'Sosyal' olamadığımı fark ettiğimde yavaş yavaş bilgisayar hayatım oldu... Bir nick edindim kendime. Ün yaptım. Çok şey öğrendim...
Hepsi teknik detaylardı. Aptal programlardaki anlamsız özellikleri ezbere biliyordum. Genel olarak bu konularda da yetenekliydim.
Photoshop, Flash, FireWorks, FreeHand gibi anlamsız programlarla vakit harcadım.
Sonra 'Birşeyler yaratmalıyım' dedim kendime, ve programlama dillerine merak sardım. Bu işte de 'Nispeten' başarılı olmuştum.
Düşük ve yüksek seviyeli birçok dil öğrendim, birçok program yazdım.
Ben programlama dillerine ve programlara hakim oldukça, diğer programcılar bana saygı duyuyordu. Aralarında populerleşiyordum. O andaki tek düşüncem 'Daha da saygıdeğer' olmaktı. Hiçkimse çıkıp bana 'o insanları yolda görsen tanımazsın neden bu kadar önemsiyorsunki?' diye sormadı. Kaptırdım bu akıma kendimi.
Öğrenmenin heycanı yavaş yavaş 'bilgili olmanın gururu'na bırakırken fark etmeye başladım hayatın bilgisayarların üstünde yaşanmadığını.
Hayatımı boşa harcamaya başladığımı fark ettim. İşte ben tam olarak buyum. En azından benim farkında olduğum kadarı bu kadarıdır.
Saygılarımla. -
Dün
15:30 da abisini arayıp seni çok seviyorum demiş,akşam 17:30 da kendisini vurmuş.
Yarın.
Karşıyaka mezarlığında cenazesi kalkacak öğlen namazından sonra,şimdi evlerinden geldim.Kız arkadaşı ile araları kötüymüş ama o kadarda kötü değilmiş yada kız ayak yapıyor bilmiyorum.
Silahı nerden bulduğu hakkında bir fikir yokHer hangi bir not vs bırakmamış.
Düşünüyorumda sadece ak demek geliyor içimden.Ankarada telefon edip lafladığım sayılı aklı başı çalışan arkadaşlarımdandı.Karı kız için bozulmamış paranın orospu çocuğu yapmadığı ender arkadaşlarımdan.
Sayılı 3-4 dostumdan birisini kaybettim.
-
BuZuL bunu yazdı:
-----------------------------
Sscheme bunu nerden kopyaladın ?
-----------------------------p.m attım.
-
Allah Günahlarını Affetsin çok üzüldüm ya ankarada olsam keşke yanına gitsem :((
-
Arkadaşlar ankara'da olan müritler imkanları varsa cenazeye katılsınlar, en azından son yolculuğunda yalnız kalmasın, hemde ailesine destek olmuş olursunuz...