Yaşadığınızı Hissediyor Musunuz?
-
Herkesin hissizleştiği şu evrede başı ekonomik sebepler çekse de, ekonomisi iyi olanlarında zihni pek yerinde olmadığını gözlemliyorum. Mutsuz olmanın ilk adımı kendimizden gerçek manada uzaklaşmak bence, etrafımızda hayatımızda çevremizde o kadar çok uyaran var ki gerçek senle bi başına kalamıyorsun mesela. Her daim zihin meşgul bir şeylerle ve biri bitmeden diğeri başlıyor sonrasında da eyleme geçilmesi gerekirken erteleniyor, uzuyor, öteleniyor ve sorunlar farketmeden arttıkça artıyor.. daha bir çok şey yazılabilir gözlemlerimle ilgili ama herkesin farkında olduğu ama dillendirmediğimiz şeyler hissediyoruz.
Ne oldum değil, ne olacağım değil, "ne oluyor lan" dememiz gerekiyor öncelikle. İçinde bulunduğumuz durumun bir farkına varmak, analiz etmek lazım sonrasında minik değişikliklerle toparlayabiliriz. Öncelikle kendine uyaranlardan uzak bir alan yaratmak gerek. Bunu en güzel icra edilecek yer doğanın ta kendisi, atabiliyorsan atacaksın kendini doğaya mümkünse teknolojiden de az uzaklaşıp ateşinin başına geçip bi kendinle başbaşa kalacaksın. Doğa zaten seni kendinle bir başına bıraktığı için iyi geliyor aslında. O yüzden herkes tatile gitmek doğaya atmak istiyor ama gidipte zihni hep bir şeylerle meşgul ve dolu olanlar yine mutsuz ayrılıyor, motivasyonu çok kısa sürede geçip gidiyor. Sonrasında aha gittik işte tatile ne oldu diyor.
bkz:
https://www.youtube.com/watch?v=zHMmc0qw2Tg
Tatil matil illa şart değil kendine özel bir alan yaratmak için evde, odada da olur. Aç tatli bi müzik, al eline kağıt kalem yada aç TxT uzantılı not defterini, yaz kardeşim ne sana iyi geliyor, ne iyi gelmiyor zihnini en çok meşgul eden konu başlıkları ne daha sonra çözümleri için kendine hedef belirlemiş oluyorsun. Fiziki ihtiyaçların kadar manevi olarak kendini nasıl besliyorsun ? Ne yapmak sana iyi geliyor, ibadet mi, birine yardım etmek mi, hayvanlarla ilgilenip onlara yardım etmek mi ? İmkan zaman dahilinde var mı sosyal sorumluluk projelerinde bir katkın, maddi de olabilir manevi de olabilir fiziken zaman ayırıp gidip emek vererek de olabilir. Hiç bi tohum ektin mi toprağa yapmadıysan deneyimle, git fidan dik sevdiğin birileri için fidan bağışı yap. Sana iyi gelen ne varsa bunları ritüel haline getir.
Eğer hayatımızda bug'lar varsa ve fix'lememiz gerekiyorsa. Önce kaynağını belirlememiz gerekiyor sonrasında bu performansı nasıl artırabilirim maddeleri gelir. Bence o maddelerden bir kaçı bunlar,
- Uyaranlardan uzak belirli aralıkarla kendinle baş başa kalabileceğin bir alan oluştur.
- İster ibadet et, ister nefes çalışmasıyla meditasyon yap zihnine odaklan.
- Seni mutlu eden motive eden şeyleri belirle, spor mu, film izlemek mi online oyun oynamak mı ? Sonrasında ritüel haline getir.
- Zihnini en çok meşgul eden konuları belirlemeye çalış ki çözümünü bulabilesin,
- Deneyimler çok önemli bizim için farklı deneyimler yaşa, 50 liraya alabileceğin bir workshop da olur, bir aktivite de yapmak olabilir, bir yerler görmek de. O yüzden çık dışarı.
- Bedenini bi şekilde beslerken ruhunu nasıl besliyorsun ? Bunu düşün ve bir şeyler bul.
- Ne kadar kendi içimizde yalnız canlılar olsak da bazen bu durum iyi gelse de sosyal varlıklarız ister bir sosyal sorumluluk için istersen başka amaçlar için yeni insanlarla tanışıp sohbet etmek gerek.Bunların bir çoğu para ile ilgili olan şeyler değildir yada alternatifleri mutlaka vardır. Belki karmaşık devrik yazdım kusura bakmayın lütfen çünkü aklıma ilk gelenleri aktarmak istedim.
Hiç bir zaman enerjimiz stabil olmuyor fakat ben genellikle yaşadığımı hissediyorum. İmkan olsa da bu sohbetleri ateş başında yapabilseydik hep beraber.
-
Bu konu beni şu anki durumumun farkına vardırdı, depresyona soktu. Ne güzel cahil cahil mutlu mutlu takılıyordum. Günlerdir uykularım kaçıyor, uyanık olduğumda da hiçbi şeyden zevk almıyorum.
4 yaşında kendi kendime okuma öğrendim. Küçüklükten beri çevremdeki en zeki çocuk olduğum belirtilerek büyüdüm. Büyüdüm üniversite bitti askerlik bitti, şimdi bilgim, yeteneğim ve karakterimle çelişkili boktan bi satış işinde 2.5 lira kazanıyorum. Tamamen boşluktayım.
-
Geçtiğimiz günlerde bir söz okudum, tam olarak beni ve benim gibi milyonlarca insanı anlattığını düşünüyorum; "İnsanları sadece sigara , alkol mahvetmez 12 saat çalışmak , düşük maaş , borç ve bunların stresi de mahveder"
İş saatlerinin fazla olması, büyük şehirlerin trafik ve stresi, ülkedeki siyasi ve ekonomik sorunların etkilemesi vs insanı bok gibi yapıyor.
Bazen hayat için bitsede gitsek modundayım.
-
cezaevi şartları iyi olsa bir katliam yapıp müebbet yatmayı göze alırım. böyle sikik bir dünyada kafamı dinlerim herkesten uzakta.
-
do_som bunu yazdı
cezaevi şartları iyi olsa bir katliam yapıp müebbet yatmayı göze alırım. böyle sikik bir dünyada kafamı dinlerim herkesten uzakta.
Yok hocam o kadar uzun boylusu değil, ama 3 yıl kadar her kesin ceza yatması iyi gelebilirdi, mahremiyet yaşatıyor insana, ve tecrit bir hayat içinde iken, sahip olduklarını değerlendirme fırsatı veriyor, ilk günler sıkıntı verir, ama sonraları sabrı öğrenirsin, sevmeyi, ama gerçekten sevmeyi öğrenirsin, kıymet vermeyi, hayatın ve geçen zamanın değerini anlarsın.. Ama uzun süreli mahkumiyet sonradan ruhsal yıkım yaratıyor, onu tavsiye etmem.
-
ShockMan bunu yazdıdo_som bunu yazdı
cezaevi şartları iyi olsa bir katliam yapıp müebbet yatmayı göze alırım. böyle sikik bir dünyada kafamı dinlerim herkesten uzakta.
Yok hocam o kadar uzun boylusu değil, ama 3 yıl kadar her kesin ceza yatması iyi gelebilirdi, mahremiyet yaşatıyor insana, ve tecrit bir hayat içinde iken, sahip olduklarını değerlendirme fırsatı veriyor, ilk günler sıkıntı verir, ama sonraları sabrı öğrenirsin, sevmeyi, ama gerçekten sevmeyi öğrenirsin, kıymet vermeyi, hayatın ve geçen zamanın değerini anlarsın.. Ama uzun süreli mahkumiyet sonradan ruhsal yıkım yaratıyor, onu tavsiye etmem.
tahmin edebiliyorum hocam. insandan bütün özgürlüğü alınınca sürahiden bardağa su koyup içmesini bile özlüyor.
-
saku bunu yazdı
Bu konu beni şu anki durumumun farkına vardırdı, depresyona soktu. Ne güzel cahil cahil mutlu mutlu takılıyordum. Günlerdir uykularım kaçıyor, uyanık olduğumda da hiçbi şeyden zevk almıyorum.
4 yaşında kendi kendime okuma öğrendim. Küçüklükten beri çevremdeki en zeki çocuk olduğum belirtilerek büyüdüm. Büyüdüm üniversite bitti askerlik bitti, şimdi bilgim, yeteneğim ve karakterimle çelişkili boktan bi satış işinde 2.5 lira kazanıyorum. Tamamen boşluktayım.
-
Uzun süredir iyi değilim. Yıllardır mide ağrıları çekiyorum sürekli. Hayat çok boktan ilerliyor benim için. İyi günlerim oluyor kendimi muhteşem hissettiğim günler. Fakat bu 1 haftadır kafam da sadece intihar düşünceleri doluşuyor. Bu her zaman oluyor ama ne kadar süredir böyle bir kafadayım onu da hatırlamıyorum artık keşke böyle günler de kafamdaki düşünceleri durdurabilsem. Bir kızdan hoşlanıyordum onu da kendime karşı nefret ettirdim,insanlardan uzaklaşma düşüncelerim yüzünden.Üniyi hala bitiremedim. Okulda hep tek takılıyorum ve bu kendim için bazen çok iyi olsa da dışarıdan bakınca çok ezikçe geliyor. Psikiyatriye gittim. Bipolardan şüpheleniyorum dedi korktum gitmeyi bıraktım. Bir kaç ilaç vermişti onları arada bir kullandım ama kötü hissettiğim zamanlar da kafam rahat olsun diye.
Çok büyük isteksizlik var her şeye karşı. Ya da bir şey yapmak istesem çok çabuk vazgeçiyorum. Farklı farklı şeyler deniyorum.
Yaşadığımı hissediyor muyum bilmiyorum açıkcası. Belki de annem ve kardeşlerim üzülmesin diye yaşıyorumdur.
-
huzi123 bunu yazdı
Uzun süredir iyi değilim. Yıllardır mide ağrıları çekiyorum sürekli. Hayat çok boktan ilerliyor benim için. İyi günlerim oluyor kendimi muhteşem hissettiğim günler. Fakat bu 1 haftadır kafam da sadece intihar düşünceleri doluşuyor. Bu her zaman oluyor ama ne kadar süredir böyle bir kafadayım onu da hatırlamıyorum artık keşke böyle günler de kafamdaki düşünceleri durdurabilsem. Bir kızdan hoşlanıyordum onu da kendime karşı nefret ettirdim,insanlardan uzaklaşma düşüncelerim yüzünden.Üniyi hala bitiremedim. Okulda hep tek takılıyorum ve bu kendim için bazen çok iyi olsa da dışarıdan bakınca çok ezikçe geliyor. Psikiyatriye gittim. Bipolardan şüpheleniyorum dedi korktum gitmeyi bıraktım. Bir kaç ilaç vermişti onları arada bir kullandım ama kötü hissettiğim zamanlar da kafam rahat olsun diye.
Çok büyük isteksizlik var her şeye karşı. Ya da bir şey yapmak istesem çok çabuk vazgeçiyorum. Farklı farklı şeyler deniyorum.
Yaşadığımı hissediyor muyum bilmiyorum açıkcası. Belki de annem ve kardeşlerim üzülmesin diye yaşıyorumdur.
midende sıkıntı varsa hemen git doktora endoskopi yapsınlar. ben 2 yıl sorun yaşadım mideyle ilgili 2 hafta önce endoskopi oldum yara varmış midemde 2 yerde. 6 ay ilaç tedavisi yaptırıyor doktor şimdi. korkutmak için söylemiyorum sorun varsa çözümü basit olur erkenden
-
do_som bunu yazdıhuzi123 bunu yazdı
Uzun süredir iyi değilim. Yıllardır mide ağrıları çekiyorum sürekli. Hayat çok boktan ilerliyor benim için. İyi günlerim oluyor kendimi muhteşem hissettiğim günler. Fakat bu 1 haftadır kafam da sadece intihar düşünceleri doluşuyor. Bu her zaman oluyor ama ne kadar süredir böyle bir kafadayım onu da hatırlamıyorum artık keşke böyle günler de kafamdaki düşünceleri durdurabilsem. Bir kızdan hoşlanıyordum onu da kendime karşı nefret ettirdim,insanlardan uzaklaşma düşüncelerim yüzünden.Üniyi hala bitiremedim. Okulda hep tek takılıyorum ve bu kendim için bazen çok iyi olsa da dışarıdan bakınca çok ezikçe geliyor. Psikiyatriye gittim. Bipolardan şüpheleniyorum dedi korktum gitmeyi bıraktım. Bir kaç ilaç vermişti onları arada bir kullandım ama kötü hissettiğim zamanlar da kafam rahat olsun diye.
Çok büyük isteksizlik var her şeye karşı. Ya da bir şey yapmak istesem çok çabuk vazgeçiyorum. Farklı farklı şeyler deniyorum.
Yaşadığımı hissediyor muyum bilmiyorum açıkcası. Belki de annem ve kardeşlerim üzülmesin diye yaşıyorumdur.
midende sıkıntı varsa hemen git doktora endoskopi yapsınlar. ben 2 yıl sorun yaşadım mideyle ilgili 2 hafta önce endoskopi oldum yara varmış midemde 2 yerde. 6 ay ilaç tedavisi yaptırıyor doktor şimdi. korkutmak için söylemiyorum sorun varsa çözümü basit olur erkenden
9 yıl önce gitmiştim endoskopi yapılmıştı. Bir kaç ilaç verildi kullanmama rağmen geçmedi. Bu zamanlar da gittim doktora bir çok kez. Fakat son 1 2 yıldır bıraktım artık ne olursa olsun modundayım. Belki de genetiktir. Zor da olsa alıştım yani.