Unutuyorum...
-
unutturacak birşey gerekti ... bulamıyorum birşey .. bulamamamın sebebi belkide unutma istemememdi
istemiyordumda zaten... seni hatırlatacak şeyler arıyorum sürekli . bulamayınca bakıyorum resmine , o vakit anlıyorum ki aslında yazacak o kadar çok şey var ki .
neden gülerken aklıma sen geliyorsun... otururken , uyumadan önce , sabah kalktığımda .
seni güldürdüğümde gülen sen değildin aslında ... o zaman güldüğümü dışa yansıtmasamda senden daha çok gülüyordum. bilmiyordun ki o zaman seni sevdiğimi .istemiştim aslında sevdiğimi bilmeni ... ama yapamazdım, nasıl söylerdim; senin başkasını sevdiğini bildiğim halde, seni sevdiğimi . sustum bir süre konuşmadım
konuşmamak verdiğim bi cezaydı kendime ... zaman geçince aradan anladım ki hiç bir faydası yokmuş bu cezanın
unuttum sanmıştım en son , uzun süreden sonra tekrar gördüm seni ... ne unutması . geldim yanına tutmasam kendimi boynuna atlayıp haykıracağım sevdiğimi .... olmadı .
dün yatarken ne kadar istememiş olsamda sen vardın aklımda ... sanırım bugünde olacaksın, yarında .......
-
her ne kadar unuttum desemde hala içimde bir yerlerde saklı tekrar ortaya çıkacak diye korkuyorummm...
-
Unuttum Dediğim Her Anımda Onu Yaşıyorum.. Her An Gözlerimde parıldıyor gülüşü..
Ağlamaklı Oluyorum. Gözlerim Doluyor... Unutamıyorum..
Fısıldıyor Kulağıma Duyuyorum.. Unutamıyorum..
Ulan Depreştirmeyin şu yaramı yaa :(
ağlıyacam şimdi...
-
yaa siz beni ağlatmak mı istiyosunuz neler oluyor anlamadım ki ben bu kadar romantik bi insan değildim...
-
-
hortlatasım geldi :|
evet hastayım ben, piskopatım ben :|
nerden nereye geldim bea, çok yol kattettim; mutluyum ama =)
çok şey azaldı içimden, bir parça da sen ol yüzümden düşen, ben çok düştüm ellerinden...
-
sen hortlatmasaydın ben hortlatacaktım :)
vay bea düşün düşün düşün..
-
eskilerden kalma bir alışkanlığım depreşti ve faaliyete geçirmek istedim; tekrar yazıyorum...Yine eski konulardan yazıyorum,
eski üslubumla yazıyorum, eskilerimden yazıyorum...Ben mi çok kas kafalıyım yoksa unutulmuyor mu bütün bu eski diye
nitelendirdiğim anımsadıkça sevindiğim acılı hatıralarım...Acılı diyorum çünkü hepsi yaşandı; bir daha yaşanmayacaklar.bir
daha öğretmeyecekler; aynı şeyi ikinci defa öğrenemeyeceğim...hergün yenileriyle; bilmediklerimle değil; bildiğim hayatları
yaşamak istiyorum artık...bildiğim soruları çözmek, sonu belli sorunları çözmek...kısacası artık zorluk istemiyorum...aynı
anda bir kaç duygu yaşamak istemiyorum; hayatımda heyecan istemiyorum...sadece özlem yaşamak istiyorum; eskilerime olan
özlemim...en çokta seni özlemek istiyorum; eskisi gibi aklımda kazınmanı, hayatın anlamı denildiğinde ismini haykırmak
istiyorum ama...ama galiba özlemim sönüyor...artık felsefeye giriyorum, ortamda 2. kaldığımda aklıma siyaset veya değişik
şeyler geliyor; sen gelmiyorsun artık...hep seni unutmak istemiştim ama senin olmaya hazır olmadığım gibi unutmaya da hazır
değilmişim meğersem...bilemedim ki, bilemezdim de...bulutların anlamsız şekillerini "anlamsız" olarak nitelendiriyorum artık;
sana benzemiyorlar...o hergün doğan "güneş"te yüzünü anımsatmıyor...ama seni sevdiğim zamanları özlüyorum en azından...hala
bir yandan aklımdasın diye sevindiriyor "bu aptal hareketim" beni...yenilere yelken açmanın zamanı ne zaman gelecek?...seni 2
sene boyunca sevdim şimdi de 2 sene unutmamak mümkün mü acaba...seni hep olduğun halinle sevmek ve unutmamak mümkün
mü?...eskilerimi tekrar tekrar yaşamak, bildiğim soruları tekrar tekrar çözmek mümkün mü?...bütün bunların cevabını zaten
biliyorum ama niye soruyorum...bana niye aptal aptal sorular sorduruyorsun...2 sene önce aklıma soktuğum, uğruna yeminler
ettiğim şeyin tersini yapıyorum artık...üzgünüm "güneşim" ama galiba seni unutuyorum...işte tam buradayım..
-
unutmak istedim, çabaladım, didindim, ama unutamadım. unutamadım çünkü yaşadığım en güzel anlar seninle olanlardı, geçmişime bakıp ben en çok ne zaman mutlu oldum ? en çok ne zaman bu an bitmesin dediysem seninle birlikte olduğum anlardı. insan kötü günleri çabuk unutmak ister güzel günleri ise daima hatırlamak. işte ben bu yüzden seni unutamıyorum. benim seni unutmak istediğim kadar sen de beni hatırlamak istedin mi acaba ? çünkü ben senin yanında uçarken sen belki de başkasını düşünüyordun. beni benden alan o masum bakışların, göz kırptığımda utanarak yere bakman beni benden alıyordu. hayatta iki kere aşık olmuş biri için unutmak kolay değil. ne ilk aşkımı unutabilirim nede seni. biliyorum, unutamayacağımı biliyorum. ve bildiğim için senden korkuyorum. sana seni sevdiğimi söyleseydim eğer belki daha çabuk unuturdum. çünkü reddedecektin. ama söyleyemedim ve bu kısır döngü içimde ölene kadar tahribe devam edecek. ben seni unutamayacağım evet, ama zaten seni unutmak isteyen kim ? seni unutmak demek en güzel günleri silmek demek en güzel anıları silmek demek. hayatımın en güzel kısmını silmek demek. belkide hayattan vazgeçmek demek seni unutmak. senin yokluğun kalbimi acıtsada , seni unutmak istemiyorum. çünkü seni hala seviyorum.
ezelimdim ebedim oldun -
Fırtına
Uyanalı beş on dakıka oluyodu yatakta öylecesıne yuzu koyu uzanıyodum bütün olanlara rağmen.Kapı aralandı döşemelerın o iğrenç sesi gıttıkce yaklasıyodu.Gözlerımı kaptım bir cift el aşağıya düşen yorganımı yenıden uzerıme örtü.Dünyada benı karsılıksız seven tek kadındı o annem.Beni öptu ve gıtti
neden bılmem ama gözlerım doldu kapı kapandı gözlerımden akan yasları sildim.Gözlerımı tavana dikdim kireçle boyanmıs o tavana.Fırça izleri vardı karışık, anlamsız sacma sapan.Aynı hayatlar gibi ilişkiler gibi.
22 Kasım günü.Bugün hava rüzgarlıydı ılık ılık esiyodu sanki bahrdan kalma bı hava vardı tek fark ağaçların yaparakları yokdu birer birer yok olmuşdular istemeye istemeye(biz gibi bizden eser kalmadı).Rüzgar akşam saatlerine doğru şidetlendi.Herkes bişeylerden korkar (paylaçodan, köpekden, şeytandan, iblisden) bende fırtınadan korkardım işte küçüklüğümden beri.Neden bende bilmiyorum. Sanki hepimizi alıp uçuracağını düşünürdüm hep.Komik ama olamıyacağını kimse söyleymez.Hayat bu çünkü.Sesler gitikçe artmışdı iyiden iyiye huzursuz oluyodum.Sonra balkona çıkdım tüm cesaretimi toplıyıp.Rüzgar hala ılık ılık esiyodu bazen sert bazende haddinden fazla.Ama hisedıyodum tenimde.Sonra şarkı dolandı ağzıma hani çocuklar karanlık da kalınca şarkı söylerlerya ya da ıslık çalarlar yanlız olduklarını karanlıkdan korkmadıklarını göstermek için.Korkduğum içinmi yoksa o anki ruh halim onu gerektırdiği içinmi söylemeye başladım bilmıyorum. o an ağaçalrda bana eşlik eder gibiydiler sesim iğrençdi ama yanlız kalmamamı sağladılar o an. Teşekürlerimi sunuyorum hepsıne fırtınadan eksızsız hıç bı dalının kırılmaması dıleklerımle(nasıl olucaksa o artık ) içeri salona geçdim. Sanki korkumu yenmiş gibiydim rahat rahat oturuyodum içeride aklıma bir sürü şey varken.Bi kaç saat sonra tekrar balkona çıkdım az öncekı havdan eser yok.Hava buz gibi çisil çisil yağmur yağıyo.Fırtına nerden baksan 10 derce sıcaklığı almış götürmüşdü resmen.Hemde bir satt içinde.Sanki bizde fırtınanın içindeydik dün.Ben yine korkdum bizi uçurur savurur uzaklara diye.Korduğum başıma geldi seni benden aldı götürdü resmen.Kesdirmişdim böyle olucağını önlemimi önceden almış gibi hazırlıklı duruyodum en azından öyle görünüyodum. ''Hoşçakal'' dedin.(İlk rüzgarda köklerinden sökülmüş çınar ağacı gibi yere devrildin dolayısıyla bende öyle oldum gövdem yerde dallarımsa kırılmışdı.) Hiç bişey demedim hiç bişey olmamış gibi davrandım(Biri beni kaldırırdı nasılsa ya da kesılırdım en kötü ihtimalle) herkese karşı, kendime bile.Eve gidince mesaj gelirdi telefonuma büyük ihtimalle '' beni ne zaman hatırlıycaksın '' diye gelmedi.Gece uyumadan ''iyi uykular seni seviyorum'' da demedım bunları duymadan uyuyamazdın öyle demişdin.Uyuyomusun şimdi ben iki gecedir uyuyamıyorum.Uyuyomusun? Bütün geceler için iyi uykular tatlı rüyalar sana.Artık benle görüşemezsin çünkü.Şimdiden söylemek istedim belki okursun burayı belkide okumasın.
İçimde kapanmaz denen yaraları kaptatmışken bi yenisini daha açtın.Bu sefer ağlamıyorum.O kadarda üzülmuyorum açıkcası. ''En derin yaralar kapanıyorsa En büyük acılar unutuluyorsa Neden korkulur hayatta söyleyin bana'' diyo şarkıda. Artık fırtınalardan da korkmuyorum derin izler bırakan yaralardan da..
Hoşçakal..Burak
ufak tefek imla noktalama işartleri yanlış olabilir kusuruma bakmayın.