Dinler Ve İslamiyet İle İlgili Ciddi Anlamda Merak Ettiklerim
-
müridler birincisi şu, ben mesela 23 yaşındayım, hayatımda muhakkak yanlışlarım olmuştur ancak kimseye öyle ciddi bir zararım dokunmamıştır. Ancak yardımlaşmayı severim, insanlara elimden geldiğince yardım ederim.
Şimdi ben ateist olduğum için, eğer şimdi ölürsem cehenneme gidicem, soruyorum müslüman arkadaşlara, şu 23 yıllık hayatım boyunca, sonsuza kadar hayal bile edilemeyecek kadar kızgın bir ateşte yanmayı hakedecek ne yaptım.
Sonsuz demek bir zaman birimi bile değil, yani gelecek yok, beklediğin birşey yok, ölüp kurtulmak yok, sadece sonsuz, hep öyle olacak, yani hep yanıcam o ateşte. Sebep: dünyadaki o 23 yılımda allah'ı inkar ettim.(sonsuzluğun yanındaki komikliğine dikkat)
Soruyorum size, ben bunu hakedecek birşey yapmış olabilir miyim? kim hakedebilir böyle bir vahşeti. Hadi bunu kabul ettik, ancak bunu yapan allah, bize rahman ve rahim (esirgeyen ve bağışlayan) olduğunu iddaa ediyor? bunun ne gibi bir izahı olabilir.
Gelelim inanma meselesine, neden inanmak zorundayız? Eğer allah gerçekten ibadet etmemizi istiyorsa, kendi suretini, gök yüzünde bir kere gösterip bir iki mucize göstermesi yeterli, eminin bütün insanlık inanmaya başlar, ancak ortada inanmamızı gerektirecek hiç bir şey yok iken, neden inanmak zorunda olalım. Kaldı ki onlarca tanrı var ve hepsi evreni yarattığını idda ediyor, hepsi inanmayanlar için cehennem iddaa ediyor, cennete gitmek için zar mı atmalıyız?
Bir diğer mesele, allah, biz insancıkları yarattı, koydu dünyaya, geleceğimizi çok iyi biliyor, mesela benim dünyaya gelip şuanda bu yazıları yazacağımı biliyordu, bunun sebebi de zaten odur zira ben onun eseriyim, beni o yarattı, geçmişimi geleceğimi çok iyi biliyor. NEDEN DÜNYADAYIM.
Eğer amaç 70 yıl dünyada ne yaptığımıza göre bizi sonsuz cennet ya da cehenneme atmaksa, yükle hafızamıza dünyada tüm yapacaklarımız yapmışız gibi, direkt at cennete yada cehenneme, dünyaya yollamanın amacı nedir ozaman? Hani ne yapacağımız kestirilemese bakalım ne olacak diye yaratıp dünyaya atarsın, ama zaten ne olacağını çok iyi biliyorsun, ne heyecanı var?
Mesela size soruyorum, adamın biri çıkıyor, millet ben cep telefonu tanrısını gördüm, bizi o yaratmış diyor. Bu durumda savı ortaya atan kişi savunmak ve ispatlamak ile yükümlüdür, biz ise bunu sorgulamak ve eğer tutarlı bilgiler varsa kabul etmek, hiç bir tutarlı veri yoksa reddetmek durumundayız.
Ancak öyle bir dünyada yaşıyoruz ki savı ortaya atanlar, bizi suçluyor, oysa biz normal olanı yapıyoruz ve gerçekten doğru olup olmadığını sorguluyoruz, çünkü beynimizi kullanıyoruz.
Gelelim ölüm meselesine, ben 1988 de doğdum, ben doğmadan önce milyarlarca yıldır dünya ve evren vardı, bu durumda ben bir hiçliktim, kesinlikle benden önce var olan evreni hatırlamıyorum. Peki öldükten sonra, hakkında hiç birşey bilmediğim, hiç bir tutarlı kanıt olmayan hayali yerlere gideceğime mi inanmak daha gerçekçi yoksa doğmadan önce neredeysem oraya gideceğim mi daha mantıklı ( yani hiç biryere)
Bu düşünce sizi çok korkutuyor olabilir ancak doğru, tüm dinlerden soyutlayıp kendinizi bir an düşünün, doğmadan önce neredeydiniz, öldükten sonra nerede olacaksınız.
Ayrıca insanın tüm hatıraları, geçmişi ve bilgileri beynindeki sinir ağında, moleküllerde vs tutulur, duygular ise tamamen hormonlar ile ilgilidir, beden çürüdüğünde zaten tüm bunlar yok olacak, bir de ek olarak ruh isimli sadece isimden ibaret olan bir yere kaydedildiğine neden inanalım?
Bir de bizim dincilerin dilinde sakız olan şu muhabbete değinmek istiyorum, eğer cennet cehennem olmasa, yaptıklarımızın bedelini göreceğimiz biryer olmasa insanlar dünyada her türlü pisliği yapar, dünya yaşanmaz bir yer olur. acaba bu doğru mu?
Mesela ben öldükten sonra hiç biryere gitmeyeceğime çok ciddi bir şekilde inandığım halde, dünyaya olabildiğim kadar yararlı olmak isterim, onurlu bir insan olduğumu düşünürüm ve kimseye bir kötülük yapmak gibi bir derdim de yoktur.
Ayrıca dünyaya bilimsel teknolojik ve felsefi anlamda en büyük katkıyı yapmış olanlar hep ateist lerdir ve en büyük zararı vermiş olan ve hala veren, dinler, klise, veya din adına savaştığını zanneden veya dini emellerine alet eden çevrelerdir.
Şimdi şunu söyleyen arkadaşlara bir sorum var ayrıca, dünya ve evren allahın varlığının kanıtıdır. Dünyada tek hücreli bir yaratıktan gelmiş olsan bile dünyayı kim yarattı, dünya güneşten kopmussa güneşi kim yarattı, samanyolunu kim yarattı, en son, big bang öncesi ve sonucta enerjiyi kim yarattı diye uzata uzata tanrıya kadar getirirler.
Ben de soruyorum, biz aynı soruyu tanrı için sorduğumuzda makul bir cevabınız var mı? Siz tanrı doğmamış doğurulmamış yaratılmamış derseniz, ben de enerji için aynı şeyi söylerim, madde enerjinin yoğun halidir, enerji asla yok olmaz, ancak form değiştirir, hepimiz sonuçta enerji kökenliyiz, o halde enerji doğmamış ve doğurulmamıştır, yaratılmamıştır.
Benim savım ile allah savı sonuçta aynı noktada son buluyor, doğmamış ve doğurulmamıştır, ancak benim savım daha güçlü çünkü evrenin enerjiden oluştuğu kesin, ama enerjiyi allahın yarattığına dair bir kanıt yok.
Son olarak şunu söylemek istiyorum. Madem ki sorgulamamamız, inanmamız isteniyor, peki , bizden 1500 yıl önce doğan insanların ayrıcalığı neydi? onlar inansın diye allah peygamber yolladı, mucizeler göstertti, neden bize hiç kimse birşey göstermiyor inanalım diye, ve inanmamız bekleniyor, bizim suçumuz ney? Belki bir peygamber gelse bana mucize gösterse ben de inanıcam ve sonsuz ateşten kurtulucam?
-
mesele inanıp inanmamak değil. mucize bekleme. mucize olsa sınav olmaz. ve illaki mucize arıyorsan sen ara.
-
İnandıktan sonra hiç mesele kalmıyor, inan ve düşnmeyi bırak
Cemil MERİÇ ne demiş
"inanmak için sol kolumu verirdim..."
-
hacı çok uzun hepsini okucam yarın, tek tek hepsine cevap vericem
-
mantıklı seyler yazmıssın, bu sorulara gelecek cevapları takipteyim. benim düsüncem bunları "düsünme" en basitinden :)
-
dinler çok akıllıca kurulmuş sistemler 1500 yıldır insanlar hala allah a inanıyorlar
-
Bende faydalanabilirim bu konudan gerektiği yerde müdahalede edebilirim sanırım çizittiriyim..
-
ltcelik bunu yazdı:
-----------------------------
İnandıktan sonra hiç mesele kalmıyor, inan ve düşnmeyi bırak
-----------------------------Herşeyi özetliyor bu sanırım. :D
-
Bu zamanda peygamber olmadığını nerden biliyorsun.Evliyalar varya bu yetmezmi sana.
ikincisi. Allah'a inanmayan yani Allah ıkabul etmeyen bir insan Allah ta onu kabul etmeyecek.Yani öldüğü zaman yok olup gidecek tıpkı uykudaki hal gibi yani daha karanlık ve katı olanı..bilinç,akıl ve yaşayıp yaşamadığının farkında olmamak gibi.
Cehennemde yanıp ceza çekme kavramı aslında bir nevi günahlarının bedelini ödeyip sonunda cennet ile mükafatlandırmak içindir.Allah'a hayat boyu inanmayan bir insan öldükten sonra yansa nolacak yanmasa nolacak en büyük ceza yok olmaktır, yok olup gitmektir,kendini bilmemektir.
3.üncüsü Allah ın kanıtına varmak isteyen bir insan önce kendi Aklını görmeli ki sonra Allah ı görsün.
''Nefsini bilen kendini bilir,kendini bilen rabini bilir.Kendini bilen nefsini görürü nefsini gören aklnı görür,aklını gçren Allah ı görür''
Derin ilimlerden alıntıdır.
-
Cebimden elma çıkarsam, sonra bu elmadır desem, bunu görenin tasdiki inanmak olmaz, gördüğünü söylemek olur. İman gayba olur. Cebimde altın var desem, siz bana güvenerek evet var diye tasdik ederseniz bu inanmak olur, ama altını gördükten sonra bu altın demek iman değil, gördüğünü söylemek olur. Bu farkı iyi anlamalıdır.Gayba imandır bu ve gerekende budur.Ateistim diyen arkadaş sen diyosun ya bi kere görse herkez inanır?o zaman gerçek iman sahibiyle imansız arasında ne fark kalır?Senin için en iyi tavsiyem İslam dinini daha iyi öğren ozaman sende arasındaki farkı anlıyacaksın.Hak yolune dönersin İnşallah
-
By-alper bunu yazdı:
-----------------------------Bu zamanda peygamber olmadığını nerden biliyorsun.Evliyalar varya bu yetmezmi sana.
ikincisi. Allah'a inanmayan yani Allah ıkabul etmeyen bir insan Allah ta onu kabul etmeyecek.Yani öldüğü zaman yok olup gidecek tıpkı uykudaki hal gibi yani daha karanlık ve katı olanı..bilinç,akıl ve yaşayıp yaşamadığının farkında olmamak gibi.
Cehennemde yanıp ceza çekme kavramı aslında bir nevi günahlarının bedelini ödeyip sonunda cennet ile mükafatlandırmak içindir.Allah2a hayat boyu inanmayan bir insan öldükten sonra yansa nolacak yanmasa nolacak en büyük ceza tok olmaktır yok olup gitmektir,kendini bilmemektir.
-----------------------------
katılıyorum yok olmak en kötü şeydir hiç biyerde değilsin seni hatırlayan kimse yok sen yoksun